”Kαι στον πόλεμ’ “όλα για όλα”
κουβαλούσα πολυβόλα
να σκοτώνονται οι λαοί
για τ’ αφέντη το φαΐ.”
Κ. Βάρναλης
Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες είμαστε αυτοί που βιώνουμε καλύτερα από όλους τι θα πει καπιταλιστική κρίση. Οι μισθοί μας δεν φτάνουν για να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες, δουλεύουμε απλήρωτοι/-ες, πολλές φορές ανασφάλιστοι/-ες, με υπερωρίες και με τον συνεχή φόβο της απόλυσης ή της μη ανανέωσης της σύμβασής μας. Ακόμα χειρότερα πολλοί/πολλές από εμάς χύνουν το αίμα τους τραυματιζόμενοι/-ες ή δολοφονημένοι/-ες εξαιτίας των πλημμελών μέτρων ασφαλείας που αποτελούν για τα αφεντικά απλά ένα ακόμα πρόσθετο κόστος. Όλο το προηγούμενο διάστημα, δεν είχαμε να ανησυχούμε μόνο για το διαλυμένο σύστημα υγείας ή για τις σοβαρές ελλείψεις σε μέτρα προσωπικής προστασίας στους χώρους δουλειάς μας, αλλά και για την κλιμακούμενη επιδείνωση των όρων εργασίας μας, την οποία κυβέρνηση και αφεντικά, εκμεταλλευόμενοι την συνθήκη της πανδημίας, καθιέρωσαν σε γενικευμένη κλίμακα.
Σε συνθήκες υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, η κυβέρνηση, ενώ αδιαφόρησε προκλητικά για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας και παιδείας, εξίσου προκλητικά, έφερε προς ψήφιση τον Ιούνιο του ‘21 ένα νομοσχέδιο που μοναδικό στόχο είχε να αυξήσει το κέρδος των αφεντικών και να τσακίσει τα όποια εργατικά δικαιώματα και κεκτημένα είχαν επιβιώσει από την επέλαση των μνημονίων την προηγούμενη δεκαετία. Το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη ήρθε να νομιμοποιήσει με κρατική βούλα τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών (κατάργηση του 8ωρου και των συλλογικών συμβάσεων, καθιέρωση των απλήρωτων υπερωριών -θα δίνονται ως άδεια-, κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας σε επιπλέον κλάδους κλπ) ενώ παράλληλα επιχείρησε μια ευθεία επίθεση στο δικαίωμα στην απεργία και την ίδια την ύπαρξη των εργατικών σωματεία και των συλλογικών μας οργάνων.
Σα να μην έφταναν τα παραπάνω, τους τελευταίους μήνες βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα τρομερό κύμα ανατιμήσεων σε όλα τα βασικά αγαθά (ρεύμα, βενζίνη, φυσικό αέριο, πετρέλαιο, τρόφιμα κλπ) που σε συνδυασμό με την εκτόξευση των ενοικίων και τους ήδη πετσοκομμένους μισθούς, αλλά και την άνοδο της ανεργίας, έρχονται να δημιουργήσουν μια συνθήκη ασφυκτική, θέτοντας πραγματικό ζήτημα επιβίωσης για πάρα πολλούς και πολλές από εμάς.
Την ίδια στιγμή όμως το ελληνικό κράτος έχει λεφτά για ξόδεμα. Συνεχίζει να επενδύει δισεκατομμύρια ευρώ σε καινούργια εξοπλιστικά προγράμματα (πάνω από το 2% του ΑΕΠ της χώρας, κρατώντας τη χώρα δεύτερη στη λίστα του ΝΑΤΟ μετά τις Η.Π.Α.) και αποκτά ενεργό ρόλο στους πολεμικούς σχεδιασμούς του οργανισμού αυξάνοντας και αναβαθμίζοντας τις νατοϊκές βάσεις. Όπως είναι εύκολα ορατό, η πρόσφατη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αναβαθμίζει το επίπεδο της σύγκρουσης μεταξύ των υπερδυνάμεων και φέρνει την πολεμική αντιπαράθεση όλο και πιο κοντά μας. Το ξαναμοίρασμα τις γης από τις υπερδυνάμεις (με στόχο προφανώς η κάθε πλευρά να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα) και η όξυνση της πολεμικής αντιπαράθεσης που αυτή η συνθήκη συνεπάγεται, προμηνύει νέες εντάσεις στην περιοχή, καθιστώντας όλο και πιο πιθανό το ενδεχόμενο επέκτασης των πολεμικών εστιών.
Στο ενδεχόμενο ενός πολέμου όμως γνωρίζουμε πολύ καλά πως όλοι εμείς, οι εργάτες και οι εργάτριες από κάθε χώρα, θα είμαστε οι πρώτοι που θα καλεστούν για να πεθάνουν ή μένοντας στα μετόπισθεν να δουλέψουν με ακόμα πιο εξευτελιστικούς όρους, προκειμένου να συνεχίσουν τα αφεντικά μας να πλουτίζουν. Να συνεχίζουν να κερδίζουν δηλαδή αυτοί που είναι υπεύθυνοι για το τσάκισμα των ζωών μας, αυτοί που σπέρνουν εθνικισμούς και προκαλούν εντάσεις και αντιπαραθέσεις μεταξύ των λαών για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Έχοντας επίγνωση που βρισκόμαστε και τις δυσκολίες που οφείλουμε να ξεπεράσουμε για να ξανακερδίσουμε ακόμα και τα “αυτονόητα”, αλλά έχοντας και επίγνωση του που πηγαίνει το πράγμα με την κρίση που συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, οφείλουμε να κάνουμε κτήμα όλων μας το ότι η πάλη ενάντια στον πόλεμο -και τον εθνικισμό που τον νομιμοποιεί-, η πάλη για ειρήνη μεταξύ των εκμεταλλευόμενων, είναι και αυτή εργατική υπόθεση και μονόδρομος, για να σταματήσουν τα σφαγεία που στήνονται στον πλανήτη, για να σταματήσει η εκμετάλλευση και η φτώχεια.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ:
Τετάρτη 6/4, 10.30, ΚΑΜΑΡΑ
Σωματείο Βάσης Εργαζόμενων στο Χώρο της Ψυχικής Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας (ΣΒΕΨΥΚΟΙ)
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6976044591
E-mail επικοινωνίας: psyxoswmateio@riseup.net
