«Παράξενη Πρωτομαγιά, μ’ αγκάθια πλέκουν σήμερα στεφάνια»
(Γκάτσος Ν.)
Πέρασαν 130 χρόνια από τη στιγμή της εργατικής διεκδίκησης στο Σικάγο για την καθιέρωση του 8ωρου και καλύτερων εργασιακών συνθηκών. Το 1886 στο Σικάγο 400.000 εργάτες απήργησαν και βγήκαν στους δρόμους διεκδικώντας τα εργατικά τους δικαιώματα τα οποία κερδήθηκαν ύστερα από άγριες συγκρούσεις και δολοφονίες εργατών από την αστυνομία. Εκείνη η στιγμή χαράχθηκε στη μνήμη όλων των εργαζομένων παγκοσμίως ως μέρα τιμής και αγώνα.
Σήμερα οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες βρισκόμαστε μπροστά σε μια έντονη επίθεση ενάντια στα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα μας. Οι μισθοί μας δεν φτάνουν για να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες, δουλεύουμε απλήρωτοι/-ες, πολλές φορές ανασφάλιστοι/-ες, με υπερωρίες και με τον συνεχή φόβο της απόλυσης ή της μη ανανέωσης της σύμβασής μας. Ακόμα χειρότερα πολλοί/πολλές από εμάς χύνουν το αίμα τους τραυματιζόμενοι/-ες ή δολοφονημένοι/-ες εξαιτίας των πλημμελών μέτρων ασφαλείας που αποτελούν για τα αφεντικά απλά ένα ακόμα πρόσθετο κόστος. Όλο το προηγούμενο διάστημα, δεν είχαμε να ανησυχούμε μόνο για το διαλυμένο σύστημα υγείας ή για τις σοβαρές ελλείψεις σε μέτρα προσωπικής προστασίας στους χώρους δουλειάς μας, αλλά και για την κλιμακούμενη επιδείνωση των όρων εργασίας μας, την οποία κυβέρνηση και αφεντικά, εκμεταλλευόμενοι την συνθήκη της πανδημίας, καθιέρωσαν σε γενικευμένη κλίμακα.
Σε συνθήκες υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, η κυβέρνηση, ενώ αδιαφόρησε προκλητικά για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας και παιδείας, εξίσου προκλητικά, έφερε προς ψήφιση τον Ιούνιο του ‘21 ένα νομοσχέδιο που μοναδικό στόχο είχε να αυξήσει το κέρδος των αφεντικών και να τσακίσει τα όποια εργατικά δικαιώματα και κεκτημένα είχαν επιβιώσει από την επέλαση των μνημονίων την προηγούμενη δεκαετία. Το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη ήρθε να νομιμοποιήσει με κρατική βούλα τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών (κατάργηση του 8ωρου και των συλλογικών συμβάσεων, καθιέρωση των απλήρωτων υπερωριών -θα δίνονται ως άδεια-, κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας σε επιπλέον κλάδους κλπ) ενώ παράλληλα επιχείρησε μια ευθεία επίθεση στο δικαίωμα στην απεργία και την ίδια την ύπαρξη των εργατικών σωματεία και των συλλογικών μας οργάνων.
Σα να μην έφταναν τα παραπάνω, τους τελευταίους μήνες βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα τρομερό κύμα ανατιμήσεων σε όλα τα βασικά αγαθά (ρεύμα, βενζίνη, φυσικό αέριο, πετρέλαιο, τρόφιμα κλπ) που σε συνδυασμό με την εκτόξευση των ενοικίων και τους ήδη πετσοκομμένους μισθούς, αλλά και την άνοδο της ανεργίας, έρχονται να δημιουργήσουν μια συνθήκη ασφυκτική, θέτοντας πραγματικό ζήτημα επιβίωσης για πάρα πολλούς και πολλές από εμάς.
Η ολομέτωπη αυτή επίθεση, που συνεπάγεται τόσο την περαιτέρω υποτίμηση της αξίας της εργασιακής μας δύναμης όσο και την συνολική υποβάθμιση των όρων ζωής μας, δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητη από εμάς. Θα συνεχίσουμε να οργανωνόμαστε στους χώρους δουλειάς μας σε ακηδεμόνευτα και μαχητικά σωματεία, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ελεύθερη πρόσβαση στην υγεία για όλους/ες και δημόσια δωρεάν παιδεία, σταθερό ωράριο εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς, πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Ως Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στο χώρο της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, δε μπορούμε παρά να τασσόμαστε, λοιπόν, στο κοινό μέτωπο αγώνα των δυνάμεων της εργασίας που παλεύουν για αξιοπρέπεια, υπερασπιζόμενοι/ες συλλογικά και αποφασιστικά τα εργατικά μας συμφέροντα απέναντι σε αυτά των αφεντικών. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, οργανωνόμαστε αδιαμεσολάβητα και δεν αφήνουμε κανέναν και καμία μόνο/η απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και αναλγησία.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΚΤΑΩΡΟ, ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ & ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ
ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ & ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ & ΟΛΟΥΣ, ΝΤΟΠΙΟΥΣ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ:
Κυριακή 1η Μάη, 10.30, ΚΑΜΑΡΑ