Μάι 15

Κάλεσμα στην απεργιακή πορεία | Τετάρτη 17/5

Πάνε 7 χρόνια από τότε που η λέξη μνημόνιο μπήκε στη ζωή μας. Με πρόσχημα το χρέος το κεφάλαιο εξαπέλυσε την πιο μεγάλη επίθεση προς τον κόσμο της εργασίας που έχει γίνει ποτέ σε “καιρό ειρήνης”. Μειώσεις μισθών και συντάξεων, θεσμοθέτηση όλο και ελαστικότερων μορφών απασχόλησης, κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα έρχονται κατά κύματα εν μέσω καταστροφολογίας για τα δεινά που θα επέλθουν άμα δεν περάσουν τα νέα μέτρα.

 

Η κυβερνητική διαχείριση της κατάστασης έχει γίνει από πολιτικό προσωπικό κάθε πιθανής απόχρωσης. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς υποσχέθηκαν τα πάντα για να πάρουν την εξουσία και να φέρουν στο τέλος νέα πιο δυσβάσταχτα μέτρα που βαραίνουν τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα καθώς και πολιτικές που διευκολύνουν το ξεζούμισμα των εργατών προς όφελος των κεφαλαιοκρατών.

 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρνει για ψήφιση αυτές τις μέρες στη βουλή και νέο 4ο μνημόνιο. Οι λαθρεπιβάτες των κινημάτων αφού υποσχέθηκαν ανώδυνες λύσεις και σκισίματα μνημονίων για να αναρριχηθούν στην εξουσία, ξεθυμαίνοντας το κίνημα αντίστασης του 2010-12 ώσπου να το οδηγήσουν στην ματαιότητα μετά το 2015, γίνονται η πρώτη κυβέρνηση που περνάει 2 απανωτά μνημόνια μέσα σε ενάμιση χρόνο.

 

Αυτό δε μπορεί παρά να φέρνει στη μνήμη μας πως το μόνο ανάχωμα ενάντια στις πολιτικές των μνημονίων υπήρξαν οι τεράστιες απεργιακές κινητοποιήσεις εργαζομένων που με την στήριξη ανέργων, επισφαλών εργαζομένων, φοιτητών την περίοδο 10-12 ξεπερνώντας συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες και κομματικά καπελώματα πλημμύρισαν μαχητικά τους δρόμους των πόλεων. Μόνο η δυναμική απάντηση των εκμεταλλευομένων μπορεί να βάλει φρένο στις πολιτικές υποτίμησης των ζωών μας.

 

Ως εργαζόμενοι στων χώρο της ψυχικής υγείας, της κοινωνικής πρόνοιας, της ειδικής εκπαίδευσης,  της απεξάρτησης και της λογοθεραπείας/ εργοθεραπείας γνωρίζουμε πολύ καλά τις επιπτώσεις των εφαρμοζόμενων πολιτικών, όχι μόνο στις ζωές μας ως εργαζόμενοι αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο. Άνθρωποι σε συσσίτια, ψυχολογικά και υλικά σε κατάστασης απελπισίας, άστεγοι συνθέτουν το εργασιακό περιβάλλον το οποίο βιώνουμε καθημερινά. Σε αυτό έρχονται να προστεθούν οι απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και κοινωνικής απομόνωσης στα προσφυγικά camp για να ολοκληρώσουν το σκηνικό καταρράκωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ερχόμενοι κάθε μέρα σε επαφή με τις επιπτώσεις των μνημονιακών πολιτικών μέσω της δουλειάς μας έχουμε έναν ακόμα λόγο να πούμε ΩΣ ΕΔΩ.

 

Η νέα επίθεση στην κοινωνία που επιχειρείται μέσω του νέου μνημονίου δε μπορεί να μείνει αναπάντητη. Η 24ωρη απεργία που κήρυξε η συνδικαλιστική γραφειοκρατεία της ΓΣΕΕ για τις 17/5 πρέπει να γίνει απαρχή της αναγέννησης του κινήματος αντίστασης. Ο αδιαμεσολάβητος αγώνας και η οριζόντια οργάνωση σε σωματεία βάσης από εμάς τους εργαζόμενους για εμάς τους εργαζόμενους μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ασπίδα για τα ταξικά μας συμφέροντα, ώστε να μην καταλήξουμε να δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ, χωρίς δικαιώματα για ένα πιάτο φαΐ.

 

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΙ ΑΓΩΝΑΣ ΣΕ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΒΑΣΗΣ

 

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ:

ΤΕΤΑΡΤΗ 17/5 10:00 ΚΑΜΑΡΑ

 

 

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας

psyxoswmateio@riseup.net

698 9854224

Απρ 20

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

1Η ΜΑΗ:

δεν είναι αργία, είναι απεργία!

 

Τον Μάη του 1886 στο Σικάγο 400.000 εργάτες απήργησαν και βγήκαν στους δρόμους για να διεκδικήσουν το δικαίωμα της 8ωρης εργασίας, το οποίο κερδήθηκε ύστερα από άγριες συγκρούσεις και δολοφονίες εργατών από την αστυνομία. Έκτοτε η μέρα αυτή αποτελεί ορόσημο για το εργατικό κίνημα σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο γιατί μας θυμίζει τους αγώνες του παρελθόντος, αλλά γιατί είναι μια ακόμη αφορμή για να βγούμε στον δρόμο και να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα μας ως εργάτες.

131 χρόνια μετά δουλεύουμε ακόμη περισσότερες από 8 ώρες, συνεχίζουμε να ζούμε σε συνθήκες επισφάλειας, με τα αφεντικά να κερδίζουν περισσότερα πλασάροντας μας υποκατώτατους μισθούς,  σπαστά ωράρια, απλήρωτες υπερωρίες, ανασφάλιστη εργασία και αιφνιδιαστικές απολύσεις.

131 χρόνια μετά πολλά εργατικά κεκτημένα χάνονται ενώ και όσα απέμειναν τίθενται υπό αμφισβήτηση εκ νέου με την ψήφιση του νέου εργασιακού νόμου που μέσα στα άλλα, ακυρώνει το δικαίωμα της απεργίας και της νομικής υπόστασης των συλλογικών οργάνων των εργατών.

Για εμάς όμως είναι ξεκάθαρο πως η απεργία αποτελεί ένα βασικό μέσο διεκδίκησης απέναντι στα αφεντικά. Τη μέρα αυτή δε δουλεύουμε, δεν αφήνουμε τα αφεντικά να εκμεταλλευτούν την εργασιακή μας δύναμη, δείχνουμε το ποιοι είναι αυτοί που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο. Σπάμε το φόβο, στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο και δεν ανεχόμαστε απειλές απόλυσης για αυτόν τον λόγο.

131 χρόνια μετά συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε στους χώρους δουλειάς μας, διεκδικούμε ελεύθερη πρόσβαση στην υγεία για όλους/ες, σταθερό ωράριο εργασίας, αύξηση μισθού, πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

 

Ενάντια στην ποινικοποίηση των σωματείων και των αγώνων μας

Να οργανωθούμε στους χώρους της δουλειάς μας

Να βάλουμε φραγμό στους εκβιασμούς των αφεντικών

Να οργανώσουμε την ταξική αντεπίθεση

 

ΠΟΡΕΙΑ

ΔΕΥΤΕΡΑ 1 ΜΑΗ

10:00 ΚΑΜΑΡΑ

Σωματείο βάσης εργαζομένων στο χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας

τηλ. 698 9854224

mail: psyxoswmateio@riseup.net

Ιαν 28

Ταξική πορεία

Δεν είμαστε αναλώσιμοι εργαζόμενοι

Είμαστε οργανωμένοι και αποφασισμένοι

Δεν αποδεχόμαστε το ρόλο που έχουν επιβάλει στην τάξη μας, τα αφεντικά και η κάθε εξουσία, ως απλά τα πιόνια που κινούν τις «μηχανές» που τους παράγουν κέρδος. Δεν έχουμε σκοπό να αποτελέσουμε τη φθηνή εργατική δύναμη που αδιαμαρτύρητα δουλεύει για 432 ή 495 ευρώ, συνήθως ανασφάλιστα ή με ένα ένσημο την εβδομάδα και με πίεση για μεγαλύτερη απόδοση. Αν προσθέσουμε και τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας που αποτελούν μακροπρόθεσμα κίνδυνο για την υγεία μας, αλλά και την εντατικοποίηση που απειλεί τις ζωές μας άμεσα, με πολλά εργατικά ατυχήματα και αρκετά θανατηφόρα, τότε καταλαβαίνουμε πως δεν μας παίρνει για άλλη υποχώρηση.

Την Πέμπτη 1 Δεκέμβρη 2016 η Βασιλική Παραστατίδου εργαζόμενη στα Everest σκοτώνεται κατά την εργασία της επειδή κατά εντολή της εταιρείας το κατάστημα δεν έκλεισε όσο γίνονταν οξυγονοκόλληση που προκάλεσε φωτιά και έκρηξη. Τα ΜΜΕ και τα Everest το απέδωσαν στη κακιά στιγμή αλλά ως εργαζόμενοι ξέρουμε πως αποτελεί προμελετημένη δολοφονία από την στιγμή που τα αφεντικά προτιμούν να ρισκάρουν ένα «ατύχημα» από το να χάσουν κάποια ευρώ από τα κέρδη τους. Συνέχεια ανάγνωσης

Δεκ 02

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 8 ΔΕΚΕΜΡΗ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΟΡΙΣΕΙ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ

 

Μέσα στο επόμενο διάστημα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προετοιμάζει την αλλαγή του νόμου που αφορά εργασιακά ζητήματα. Συγκεκριμένα όπως όλα δείχνουν, πρόκειται να ψηφίσει στην βουλή την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, την κατάργηση όλων των επιδομάτων και του 13ου και 14ου μισθού. Την στιγμή που η εργατική τάξη τάξη πλήττεται από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, με την ανεργία και την οικονομική ανέχεια να γίνεται κομμάτι της καθημερινότητάς μας, οι ντόπιοι και Ευρωπαίοι καπιταλιστές προγραμματίζουν την επιβολή κι άλλων μέτρων που θα κάνουν ακόμη πιο δύσκολη την επιβίωσή μας. Το σκηνικό γνωστό σε όλους…1ο μνημόνιο, 2ο μνημόνιο, 3ο μνημόνιο,  νέος ασφαλιστικός νόμος, νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αλλά και περαιτέρω μείωση του βασικού μισθού (δηλαδή κάτω από 586ευρώ μεικτά για άνω των 25 και κάτω από 511 για κάτω των 25).

 

Τώρα ήρθε η ώρα χωρίς περιστροφές και προσχήματα να στοχεύσουν στην αποδυνάμωση όλων αυτών που έχουν το θάρρος και βγαίνουν στο δρόμο, όλων αυτών που απεργούν ή διεκδικούν από τα αφεντικά τα αυτονόητα. Να ψηφίσουν νόμους για να νομιμοποιήσουν τις αυθαιρεσίες των αφεντικών, δίνοντάς τους μάλιστα το δικαίωμα να στραφούν εναντίον μας αν απεργήσουμε.

 

Συγκεκριμένα τι θέλουν να περάσουν…

 

  1. Η απόφαση για απεργία θα πρέπει να παίρνεται από το 50+1% των μελών των πρωτοβάθμιων σωματείων (ως τώρα ίσχυε το 50+1% των παρόντων μελών)

 

  1. Η νομιμοποίηση – επαναφορά του λοκ αουτ

 

  1. Η αύξηση του χρόνου που πρέπει να ενημερώνεται ο εργοδότης για την απεργία σε 48ώρες (ως τώρα ίσχυε η προειδοποίηση μέσα σε 24ώρες).

 

  1. Καταργείται η προστασία του ενός χρόνου μετά τη λήξη της θητείας του συνδικαλιστή, ενώ μειώνονται οι μέρες αδείας για συνδικαλιστικούς λόγους, τα άτομα που τις δικαιούνται αλλά και οι αμειβόμενες άδειες

 

Τα σωματεία και τα διακαιώματα που παρέχονται στα μέλη τους αποτελούν κεκτημένα του εργατικού κινήματος και δεν μπορούν με έναν νόμο να εξαφανιστούν! Ο νέος συνδικαλιστικός νόμος πιθανώς να χτυπά και κάποιους βολεμένους εργατοπατέρες που εδρεύουν στο ΕΚΘ και στις μαλακές καρέκλες της ΓΣΕΕ που αρέσκονται να συνδιαλέγονται και να ξεπουλάν τα πάντα σε επιχειρηματίες και κάθε είδους εργοδότες. Αυτοί δεν μας ενδιαφέρουν. Ο νόμος αυτός χτυπάει όλους όσους επιλέγουν να λύσουν συλλογικά τα εργασιακά τους προβλήματα. Όσους δεν αντέχουν την εργασιακή τρομοκρατία και σκέφτονται να οργανωθούν απέναντι στα αφεντικά, όσους/ες σκέφτονται να απεργήσουν ή να ζητήσουν δεδουλευμένα και υπερωρίες μέσα από τα σωματεία τους.

 

Εμείς παλεύουμε για την ύπαρξη σωματείων που επιτρέπουν την συμμετοχή και την λήψη απόφασης από όλους/όλες. Το δικαίωμα στην απεργία και η απόφαση για υλοποίηση της αφορά τον κάθε εργαζόμενο/η και αποτελεί το μόνο μέσο πίεσης απέναντι στα αφεντικά μας γι’ αυτό και οφείλει να λαμβάνεται συλλογικά, μέσα από τις γενικές συνελεύσεις των σωματείων.

 

Η μη εφαρμογή ενός τέτοιου νόμου αποτελεί διακύβευμα για την ίδια την ύπαρξή μας, εφόσον ακυρώνει βασικά εργατικά δικαιώματα όπως της απεργίας και της νόμιμης υπόστασης των συλλογικών οργάνων των εργατών. Κάτι τέτοιο όμως δεν πρόκειται να μας εμποδίσει να συνεχίσουμε τους αγώνες μας, γιατί η συνέλευσή μας  αποτελεί το μόνο όργανο λήψης αποφάσεων και μόνο μέσα από αυτήν ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ θα ορίζουμε το πως θα οργανωνόμαστε και πως θα παλεύουμε για τα εργασιακά μας συμφέροντα! Λειτουργώντας ισότιμα, χωρίς ιεραρχία, χωρίς από τα πάνω πατρονάρισμα, με μόνο ζητούμενο την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων, θα συνεχίσουμε να αποφασίζουμε συλλογικά τις κινήσεις μας για να πάρουμε πίσω όσα μας κλέβουν τα αφεντικά.

 

Ενάντια στην ποινικοποίηση των σωματείων και των αγώνων μας

Να εμποδίσουμε τις ομαδικές απολύσεις και τις μειώσεις μισθών

Να οργανωθούμε στους χώρους της δουλειάς μας

Ενάντια στον νέο νόμο που υποτιμά ακόμη περισσότερο την τάξη μας

 

ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΠΕΜΠΤΗ 8 ΔΕΚΕΜΡΗ

10:00πμ Καμάρα

 

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας

psyxoswmateio@riseup.net

 

 

Νοέ 30

ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΟΡΙΣΕΙ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ

Μέσα στο επόμενο διάστημα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προετοιμάζει την αλλαγή του νόμου που αφορά εργασιακά ζητήματα. Συγκεκριμένα όπως όλα δείχνουν, πρόκειται να ψηφίσει στην βουλή την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, την κατάργηση όλων των επιδομάτων και του 13ου και 14ου μισθού. Την στιγμή που η εργατική τάξη πλήττεται από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, με την ανεργία και την οικονομική ανέχεια να γίνεται κομμάτι της καθημερινότητάς μας, οι ντόπιοι και Ευρωπαίοι καπιταλιστές προγραμματίζουν την επιβολή κι άλλων μέτρων που θα κάνουν ακόμη πιο δύσκολη την επιβίωσή μας. Το σκηνικό γνωστό σε όλους…1ο μνημόνιο, 2ο μνημόνιο, 3ο μνημόνιο,  νέος ασφαλιστικός νόμος, νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αλλά και περαιτέρω μείωση του βασικού μισθού (δηλαδή κάτω από 586ευρώ μεικτά για άνω των 25 και κάτω από 511 για κάτω των 25).

Τώρα ήρθε η ώρα χωρίς περιστροφές και προσχήματα να στοχεύσουν στην αποδυνάμωση όλων αυτών που έχουν το θάρρος και βγαίνουν στο δρόμο, όλων αυτών που απεργούν ή διεκδικούν από τα αφεντικά τα αυτονόητα. Να ψηφίσουν νόμους για να νομιμοποιήσουν τις αυθαιρεσίες των αφεντικών, δίνοντάς τους μάλιστα το δικαίωμα να στραφούν εναντίον μας αν απεργήσουμε. Συνέχεια ανάγνωσης

Νοέ 30

Συντροφική Κουζίνα

koyzina1-724x1024Κυριακή 4/12 από τις 14:00 στον ελευθεριακό χώρο Sabot

για την οικονομική ενίσχυση της Συνέλευσης Ταξικής Αλληλεγγύης και του Εργατικού Ταμείου Aλληλεγγύης και Αλληλοβοήθειας

 

*με παραδοσιακές γεύσεις από το Ιράν και το Αφγανιστάν

Νοέ 30

Παύση κάθε δίωξης στο Σωματείο Μισθωτών Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης

Εκείνοι έχουνε τους νόμους, εμείς έχουμε την Αλληλεγγύη

%ce%bc%cf%80%ce%b1%cf%87%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%ba%ce%b7

Τον Οκτώβρη του 2011 η εργοδοσία στα φροντιστήρια Μπαχαράκη απολύει τον συνάδελφο Γ. Παπαγιάννη για συνδικαλίστικους λόγους. Το Σωματείο Μισθωτών Εκπαιδευτικών και αλληλέγγυος κόσμος υπερασπιζόμενοι τον απολυμένο διεκδικον την επαναπρόσληψη και τα δεδουλευμένα του, με αφίσες, κείμενα και συγκεντρώσεις αλληλεγγύης έξω από τα φροντιστήρια.

 

ΑΛΛΗΛΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

 

συνέλευση ταξικής αλληλεγγύης

 

Νοέ 07

Επόμενη Γενική Συνέλευση

Η Γενική Συνέλευση του ΣΒΕ.ΨΥ.ΚΟΙ. θα γίνει το Σάββατο 19/11 στις 19:00 στον ελευθεριακό χώρο Sabot (Γκαρπολά 4, Μπιτ Παζαρ) με θέμα την συμμετοχή στην απεργία την Πέμπτη στις 8/12.

Νοέ 03

κείμενο της Συνέλευσης Ταξικής Αλληλεγγύης για την κυριακάτικη αργία 6/11

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ

Στα χρόνια της γενικευμένης κρίσης, έρχεται να εφαρμοστεί ο νόμος της προηγούμενης κυβέρνησης που προβλέπει την λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές. Παρά την υποτιθέμενη εναντίωση του ΣΥΡΙΖΑ στην κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας πριν τις εκλογές του Γενάρη του 2015, ερχόμαστε στην σημερινή  υπουργική απόφαση που θέτει την λειτουργία των καταστημάτων για 8 Κυριακές τον χρόνο. Όπως και για όλα τα άλλα οι υποσχέσεις πήγαν περίπατο…

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας αποτελεί ένα ακόμα βήμα παραπέρα  στην εκμετάλλευση των εργαζομένων από τους μικρούς και μεγάλους επιχειρηματίες στον κλάδο του εμπορίου.  Δεν θα έπρεπε όμως να έχουμε την αυταπάτη ότι το συγκεκριμένο μέτρο αφορά μόνο τους εργαζομένους στον κλάδο του εμπορίου, αλλά την εργατική τάξη στο σύνολο της. Συνέχεια ανάγνωσης

Οκτ 28

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟ «ΒΟΤΑΝΟΠΩΛΕΙΟ» ΚΑΙ ΣΤΟ «ΣΑΛΑΝΤΙΝ»

ΟΤΑΝ Ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΔΙΩΚΕΤΑΙ…

Οι απολυμένοι εργαζόμενοι στο «Βοτανοπωλείο» και στο «Σαλαντίν» διώκονται ποινικά από τα αφεντικά τους επειδή διεκδίκησαν τα αυτονόητα. Για τα αφεντικά, τους εισαγγελείς και την αστυνομία οι διεκδικήσεις μας αποτελούν «ηθική αυτουργία σε εκβιασμό»  η σθνδικαλιστική μς δράση «πρόκληση βλαβών» και η αυτοοργάνωση των εργαζομένων «σύσταση εγκληματικής οργάνωσης». Συνέχεια ανάγνωσης