Απρ 28

Εργατική Πρωτομαγιά: Συγκέντρωση-Διαδήλωση, Κυριακή 1/5,10.30, Καμάρα

«Παράξενη Πρωτομαγιά, μ’ αγκάθια πλέκουν σήμερα στεφάνια»

(Γκάτσος Ν.)

Πέρασαν 130 χρόνια από τη στιγμή της εργατικής διεκδίκησης στο Σικάγο για την καθιέρωση του 8ωρου και καλύτερων εργασιακών συνθηκών. Το 1886 στο Σικάγο 400.000 εργάτες απήργησαν και βγήκαν στους δρόμους διεκδικώντας τα εργατικά τους δικαιώματα τα οποία κερδήθηκαν ύστερα από άγριες συγκρούσεις και δολοφονίες εργατών από την αστυνομία. Εκείνη η στιγμή χαράχθηκε στη μνήμη όλων των εργαζομένων παγκοσμίως ως μέρα τιμής και αγώνα.

Σήμερα οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες βρισκόμαστε μπροστά σε μια έντονη επίθεση ενάντια στα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα μας. Οι μισθοί μας δεν φτάνουν για να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες, δουλεύουμε απλήρωτοι/-ες, πολλές φορές ανασφάλιστοι/-ες, με υπερωρίες και με τον συνεχή φόβο της απόλυσης ή της μη ανανέωσης της σύμβασής μας. Ακόμα χειρότερα πολλοί/πολλές από εμάς χύνουν το αίμα τους τραυματιζόμενοι/-ες ή δολοφονημένοι/-ες εξαιτίας των πλημμελών μέτρων ασφαλείας που αποτελούν για τα αφεντικά απλά ένα ακόμα πρόσθετο κόστος. Όλο το προηγούμενο διάστημα, δεν είχαμε να ανησυχούμε μόνο για το διαλυμένο σύστημα υγείας ή για τις σοβαρές ελλείψεις σε μέτρα προσωπικής προστασίας στους χώρους δουλειάς μας, αλλά και για την κλιμακούμενη επιδείνωση των όρων εργασίας μας, την οποία κυβέρνηση και αφεντικά, εκμεταλλευόμενοι την συνθήκη της πανδημίας, καθιέρωσαν σε γενικευμένη κλίμακα.

Σε συνθήκες υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, η κυβέρνηση, ενώ αδιαφόρησε προκλητικά για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας και παιδείας, εξίσου προκλητικά, έφερε προς ψήφιση τον Ιούνιο του ‘21 ένα νομοσχέδιο που μοναδικό στόχο είχε να αυξήσει το κέρδος των αφεντικών και να τσακίσει τα όποια εργατικά δικαιώματα και κεκτημένα είχαν επιβιώσει από την επέλαση των μνημονίων την προηγούμενη δεκαετία. Το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη ήρθε να νομιμοποιήσει με κρατική βούλα τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών (κατάργηση του 8ωρου και των συλλογικών συμβάσεων, καθιέρωση των απλήρωτων υπερωριών -θα δίνονται ως άδεια-, κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας σε επιπλέον κλάδους κλπ) ενώ παράλληλα επιχείρησε μια ευθεία επίθεση στο δικαίωμα στην απεργία και την ίδια την ύπαρξη των εργατικών σωματεία και των συλλογικών μας οργάνων.

Σα να μην έφταναν τα παραπάνω, τους τελευταίους μήνες βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα τρομερό κύμα ανατιμήσεων σε όλα τα βασικά αγαθά (ρεύμα, βενζίνη, φυσικό αέριο, πετρέλαιο, τρόφιμα κλπ) που σε συνδυασμό με την εκτόξευση των ενοικίων και τους ήδη πετσοκομμένους μισθούς, αλλά και την άνοδο της ανεργίας, έρχονται να δημιουργήσουν μια συνθήκη ασφυκτική, θέτοντας πραγματικό ζήτημα επιβίωσης για πάρα πολλούς και πολλές από εμάς.

Η ολομέτωπη αυτή επίθεση, που συνεπάγεται τόσο την περαιτέρω υποτίμηση της αξίας της εργασιακής μας δύναμης όσο και την συνολική υποβάθμιση των όρων ζωής μας, δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητη από εμάς. Θα συνεχίσουμε να οργανωνόμαστε στους χώρους δουλειάς μας σε ακηδεμόνευτα και μαχητικά σωματεία, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ελεύθερη πρόσβαση στην υγεία για όλους/ες και δημόσια δωρεάν παιδεία, σταθερό ωράριο εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς, πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Ως Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στο χώρο της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, δε μπορούμε παρά να τασσόμαστε, λοιπόν, στο κοινό μέτωπο αγώνα των δυνάμεων της εργασίας που παλεύουν για αξιοπρέπεια, υπερασπιζόμενοι/ες συλλογικά και αποφασιστικά τα εργατικά μας συμφέροντα απέναντι σε αυτά των αφεντικών. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, οργανωνόμαστε αδιαμεσολάβητα και δεν αφήνουμε κανέναν και καμία μόνο/η απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και αναλγησία.

 ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΚΤΑΩΡΟ, ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ & ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ & ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ & ΟΛΟΥΣ, ΝΤΟΠΙΟΥΣ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ:

Κυριακή  1η Μάη, 10.30, ΚΑΜΑΡΑ

 

 

Απρ 13

Τακτική Συνέλευση ΣΒΕΨΥΚΟΙ, 17/4, 17.00

Καλούμε τις συναδέλφισες και τους συναδέλφους στη συνέλευση του ΣΒΕΨΥΚΟΙ που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή, 17/4, στις 17.00 στα γραφεία του σωματείου, Μακρυγιάννη 7 (πίσω από την Αχειροποίητο).  Θα συζητηθούν εργασιακά και  διαχειριστικά ζητήματα, δράσεις κ.ά.

Καλούμε όλους και όλες να στηρίξουν και να συμμετέχουν ενεργά στο σωματείο.

 

Απρ 04

Aπεργιακό φαγοπότι οικονομικής ενίσχυσης.

Απεργιακό φαγοπότι οικονομικής ενίσχυσης μετά την πορεία στα γραφεία των σωματείων.

Απρ 04

Κάλεσμα στην απεργιακή συγκέντρωση | Τετάρτη 06 Απρίλη

”Kαι στον πόλεμ’ “όλα για όλα”
κουβαλούσα πολυβόλα
να σκοτώνονται οι λαοί
για τ’ αφέντη το φαΐ.”
Κ. Βάρναλης

Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες είμαστε αυτοί που βιώνουμε καλύτερα από όλους τι θα πει καπιταλιστική κρίση. Οι μισθοί μας δεν φτάνουν για να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες, δουλεύουμε απλήρωτοι/-ες, πολλές φορές ανασφάλιστοι/-ες, με υπερωρίες και με τον συνεχή φόβο της απόλυσης ή της μη ανανέωσης της σύμβασής μας. Ακόμα χειρότερα πολλοί/πολλές από εμάς χύνουν το αίμα τους τραυματιζόμενοι/-ες ή δολοφονημένοι/-ες εξαιτίας των πλημμελών μέτρων ασφαλείας που αποτελούν για τα αφεντικά απλά ένα ακόμα πρόσθετο κόστος. Όλο το προηγούμενο διάστημα, δεν είχαμε να ανησυχούμε μόνο για το διαλυμένο σύστημα υγείας ή για τις σοβαρές ελλείψεις σε μέτρα προσωπικής προστασίας στους χώρους δουλειάς μας, αλλά και για την κλιμακούμενη επιδείνωση των όρων εργασίας μας, την οποία κυβέρνηση και αφεντικά, εκμεταλλευόμενοι την συνθήκη της πανδημίας, καθιέρωσαν σε γενικευμένη κλίμακα.

Σε συνθήκες υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, η κυβέρνηση, ενώ αδιαφόρησε προκλητικά για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας και παιδείας, εξίσου προκλητικά, έφερε προς ψήφιση τον Ιούνιο του ‘21 ένα νομοσχέδιο που μοναδικό στόχο είχε να αυξήσει το κέρδος των αφεντικών και να τσακίσει τα όποια εργατικά δικαιώματα και κεκτημένα είχαν επιβιώσει από την επέλαση των μνημονίων την προηγούμενη δεκαετία. Το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη ήρθε να νομιμοποιήσει με κρατική βούλα τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών (κατάργηση του 8ωρου και των συλλογικών συμβάσεων, καθιέρωση των απλήρωτων υπερωριών -θα δίνονται ως άδεια-, κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας σε επιπλέον κλάδους κλπ) ενώ παράλληλα επιχείρησε μια ευθεία επίθεση στο δικαίωμα στην απεργία και την ίδια την ύπαρξη των εργατικών σωματεία και των συλλογικών μας οργάνων.

Σα να μην έφταναν τα παραπάνω, τους τελευταίους μήνες βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα τρομερό κύμα ανατιμήσεων σε όλα τα βασικά αγαθά (ρεύμα, βενζίνη, φυσικό αέριο, πετρέλαιο, τρόφιμα κλπ) που σε συνδυασμό με την εκτόξευση των ενοικίων και τους ήδη πετσοκομμένους μισθούς, αλλά και την άνοδο της ανεργίας, έρχονται να δημιουργήσουν μια συνθήκη ασφυκτική, θέτοντας πραγματικό ζήτημα επιβίωσης για πάρα πολλούς και πολλές από εμάς.
Την ίδια στιγμή όμως το ελληνικό κράτος έχει λεφτά για ξόδεμα. Συνεχίζει να επενδύει δισεκατομμύρια ευρώ σε καινούργια εξοπλιστικά προγράμματα (πάνω από το 2% του ΑΕΠ της χώρας, κρατώντας τη χώρα δεύτερη στη λίστα του ΝΑΤΟ μετά τις Η.Π.Α.) και αποκτά ενεργό ρόλο στους πολεμικούς σχεδιασμούς του οργανισμού αυξάνοντας και αναβαθμίζοντας τις νατοϊκές βάσεις. Όπως είναι εύκολα ορατό, η πρόσφατη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αναβαθμίζει το επίπεδο της σύγκρουσης μεταξύ των υπερδυνάμεων και φέρνει την πολεμική αντιπαράθεση όλο και πιο κοντά μας. Το ξαναμοίρασμα τις γης από τις υπερδυνάμεις (με στόχο προφανώς η κάθε πλευρά να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα) και η όξυνση της πολεμικής αντιπαράθεσης που αυτή η συνθήκη συνεπάγεται, προμηνύει νέες εντάσεις στην περιοχή, καθιστώντας όλο και πιο πιθανό το ενδεχόμενο επέκτασης των πολεμικών εστιών.

Στο ενδεχόμενο ενός πολέμου όμως γνωρίζουμε πολύ καλά πως όλοι εμείς, οι εργάτες και οι εργάτριες από κάθε χώρα, θα είμαστε οι πρώτοι που θα καλεστούν για να πεθάνουν ή μένοντας στα μετόπισθεν να δουλέψουν με ακόμα πιο εξευτελιστικούς όρους, προκειμένου να συνεχίσουν τα αφεντικά μας να πλουτίζουν. Να συνεχίζουν να κερδίζουν δηλαδή αυτοί που είναι υπεύθυνοι για το τσάκισμα των ζωών μας, αυτοί που σπέρνουν εθνικισμούς και προκαλούν εντάσεις και αντιπαραθέσεις μεταξύ των λαών για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Έχοντας επίγνωση που βρισκόμαστε και τις δυσκολίες που οφείλουμε να ξεπεράσουμε για να ξανακερδίσουμε ακόμα και τα “αυτονόητα”, αλλά έχοντας και επίγνωση του που πηγαίνει το πράγμα με την κρίση που συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, οφείλουμε να κάνουμε κτήμα όλων μας το ότι η πάλη ενάντια στον πόλεμο -και τον εθνικισμό που τον νομιμοποιεί-, η πάλη για ειρήνη μεταξύ των εκμεταλλευόμενων, είναι και αυτή εργατική υπόθεση και μονόδρομος, για να σταματήσουν τα σφαγεία που στήνονται στον πλανήτη, για να σταματήσει η εκμετάλλευση και η φτώχεια.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ:

Τετάρτη 6/4, 10.30, ΚΑΜΑΡΑ

Σωματείο Βάσης Εργαζόμενων στο Χώρο της Ψυχικής Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας (ΣΒΕΨΥΚΟΙ)
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6976044591
E-mail επικοινωνίας: psyxoswmateio@riseup.net

Μαρ 23

Συνέλευση ΣΒΕΨΥΚΟΙ, Κυριακή 27/3 στις 16.00

Καλούμε τις συναδέλφισες και τους συναδέλφους στη συνέλευση του ΣΒΕΨΥΚΟΙ που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή, 27/3, στις 16.00 στα γραφεία του σωματείου, Μακρυγιάννη 7 (πίσω από την Αχειροποίητο).

Θα συζητήσουμε για εργασιακούς αγώνες, διαχειριστικά ζητήματα, δράσεις κ.ά.

Συναδελφικά,

ΣΒΕΨΥΚΟΙ

 

Μαρ 08

Αλληλεγγύη στον αγώνα των απλήρωτων εργαζομένων της μκο ΑΡΣΙΣ

Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι στις Δομές Φιλοξενίας και τα Εποπτευόμενα Διαμερίσματα Ασυνόδευτων Ανήλικων Προσφύγων της ΜΚΟ Άρσις είναι για ακόμα μία φορά απλήρωτοι/ες, ενώ μέχρι σήμερα, δεν έχουν λάβει καμία σαφή ενημέρωση για το πότε θα αποπληρωθούν τα δεδουλευμένα τους. Αρνούμενοι/ες να υπομείνουν αδιαμαρτύρητα αυτή την συνθήκη, 54 εργαζόμενοι/ες από τα εποπτευόμενα διαμερίσματα και τις δομές φιλοξενίας σε Ταγαράδες, Ωραιόκαστρο και Πυλαία, αποφασίσανε να προχωρήσουνε σε επίσχεση εργασίας από τις αρχές Φλεβάρη, διεκδικώντας την άμεση καταβολή του συνόλου των δεδουλευμένων τους. Επίσης απαιτούνε την ομαλοποίηση της διαδικασίας καταβολής της μισθοδοσίας τους καθώς και της χρηματοδότησης εν γένει, ενώ παράλληλα καταγγέλλουν και το καθεστώς των συμβάσεων ορισμένου χρόνου στο οποίο τους υποχρεώνει η εργοδοσία, παρότι πολλοί και πολλές από αυτούς/ες ακόμα και σύμφωνα με την ισχύουσα εργατική νομοθεσία, θα έπρεπε αυτονόητα να θεωρούνται αορίστου.

Στην ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι/ες αναφέρουν: «Οι συνεχείς καθυστερήσεις στην καταβολή της μισθοδοσίας αλλά και γενικότερα στην εκταμίευση της χρηματοδότησης από το εκάστοτε πρόγραμμα του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, είναι για όλους και όλες εμάς μια συνθήκη που αντιμετωπίζουμε εδώ και χρόνια και τείνει πλέον να γίνει καθεστώς. […] σε συνθήκες ούτως ή άλλως δύσκολες, εν μέσω γενικευμένης οικονομικής και υγειονομικής κρίσης, δεκάδες εργαζόμενοι/ες στη ΜΚΟ Άρσις και οι οικογένειές μας αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε –για πολλοστή φορά– κυριολεκτικά στα όρια των αντοχών μας κι αυτό είναι κάτι που δε θα επιτρέψουμε να γίνει ‘’κανονικότητα’’, όσο και αν θέλουν να μας πείσουν για αυτό, τόσο η εργοδοσία όσο και το Υπουργείο.»

Βασικό επιχείρημα της εργοδοσίας για αυτήν την παρατεταμένη καθυστέρηση των δεδουλευμένων είναι η μη ρευστοποίηση των κονδυλίων για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, η μη έγκαιρη καταβολή δηλαδή των χρηματοδοτήσεων από τον χρηματοδότη φορέα, που στην προκειμένη περίπτωση είναι το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου. Οι ευθύνες του Υπουργείου είναι, φυσικά, αδιαμφισβήτητες. Όμως, στην πραγματικότητα, ο μόνος υπόχρεος έναντι των εργαζομένων είναι ο εργοδότης, δηλαδή η διοίκηση της ΜΚΟ, η οποία και οφείλει να καταβάλλει έγκαιρα τη μισθοδοσία τους, ανεξαρτήτως της ροής χρηματοδότησης. Το πώς θα ρυθμιστεί κάτι τέτοιο είναι ζήτημα της εργοδοσίας και όχι του εργαζόμενου, ο οποίος παρέχει κανονικά την εργασία του και δικαιούται να αμείβεται κανονικά. Προφανώς σε αυτήν την περίπτωση το ότι δεν υπάρχουν τα χρήματα δεν είναι ευθύνη των απλήρωτων εργαζομένων, αλλά της διοίκησης που έχει αναλάβει την υλοποίηση του εκάστοτε έργου. Οι εργαζόμενοι/ες έχουν υπογράψει σύμβαση εργασίας με την ΑΡΣΙΣ. Εκείνη είναι ο εργοδότης τους, σε εκείνη παρέχουν την εργασία τους, από εκείνη, λοιπόν, απαιτούν να είναι τυπική στις υποχρεώσεις της απέναντί τους, όπως άλλωστε υπήρξανε και οι ίδιοι απέναντί της.

Είναι εδώ και χρόνια γνωστές σε όλους οι εργασιακές συνθήκες που επικρατούν γενικά στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις: απλήρωτες υπερωρίες, «μπλοκάκι» αντί για ασφάλιση, αναγκαστικός «εθελοντισμός», 3μηνες συμβάσεις και ηθικοί εκβιασμοί στο όνομα μιας αμφιλεγόμενης «φιλανθρωπίας». Στο όνομα της υποτιθέμενης «κοινωνικής προσφοράς» επιτελούνται συστηματικά σφοδρές καταπατήσεις της εργατικής νομοθεσίας (συνεχόμενες υπερωρίες, δουλειά τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες ή ακόμη και απλήρωτη εργασία για μεγάλα χρονικά διαστήματα), που κρύβονται πίσω από την ταμπέλα του εθελοντισμού. Αυτό που τείνει να «ξεχνάει» επιμελώς η εκάστοτε εργοδοσία είναι πως πρόκειται για εργαζόμενους/ες και όχι για εθελοντές/ριες. Εκμεταλλευόμενοι την ηθική δέσμευση των εργαζομένων απέναντι στους εξυπηρετούμενους, τα αφεντικά πατούν ακριβώς πάνω σε αυτή τη σχέση και χρησιμοποιούν τον εκάστοτε εξυπηρετούμενο ως μέσο πίεσης για να αποτρέψουν τον οποιοδήποτε διεκδικητικό αγώνα. Οι οργανώσεις «υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων» φαίνεται ότι σέβονται τα δικαιώματα όλων πέρα από αυτούς που δουλεύουν σε αυτές.

Ως Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στο χώρο της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, δε μπορούμε παρά να δηλώσουμε την αμέριστη και αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη μας στον αγώνα των εργαζομένων της ΑΡΣΙΣ και να τους στηρίξουμε ενεργά στη δίκαιη διεκδίκησή τους. Τασσόμαστε, λοιπόν, σε κοινό μέτωπο αγώνα για την αξιοπρέπεια όλων μας, υπερασπιζόμενοι/ες συλλογικά και αποφασιστικά τα εργατικά μας συμφέροντα απέναντι σε αυτά των αφεντικών. Με όπλο μας την αλληλεγγύη οργανωνόμαστε αδιαμεσολάβητα και δεν αφήνουμε κανέναν και καμία μόνο/η απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και αναλγησία.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ

ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ ΤΟΥΣ

Σωματείο Βάσης Εργαζόμενων στο Χώρο της Ψυχικής Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας (ΣΒΕΨΥΚΟΙ)

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6976044591

E-mail επικοινωνίας: psyxoswmateio@riseup.net

Φεβ 26

Συνέλευση Σωματείου, Κυριακή 27/2, 17.00 (Μακρυγιάννη 7)

Καλούμε τις συναδέλφισες και τους συναδέλφους στη συνέλευση του ΣΒΕΨΥΚΟΙ που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή, 27/2, στις 17.00 στα γραφεία του σωματείου, Μακρυγιάννη 7 (πίσω από την Αχειροποίητο).  Θα συζητηθούν η στηριξη των εργαζομένων που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας, διαχειριστικά ζητήματα, δράσεις κ.ά.

Καλούμε όλους και όλες να στηρίξουν και να συμμετέχουν ενεργά στο σωματείο.

 

Φεβ 22

Φαγοπότι στήριξης των σωματείων βάσης, Πέμπτη 24/2 από τις 18.00

Τσικνοπέμπτη μαζευόμαστε για φαγοπότι στήριξης των σωματείων βάσης, ΣΣΜ και ΣΒΕΨΥΚΟΙ, στα γραφείας, Μακρυγιάννη 7.

Στηρίζουμε και οργανωνόμαστε στα σωματεία βάσης!

Φεβ 01

Κάλεσμα σε συνέλευση για τη συνέχιση του ΣΒΕΨΥΚΟΙ, 13/2 στις 17.00

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

Όπως ίσως γνωρίζετε το «Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στο Χώρο της Ψυχικής Υγείας, Απεξάρτησης, Κοινωνικής Πρόνοιας και Ειδικής Αγωγής» (ΣΒΕΨΥΚΟΙ) δημιουργήθηκε πριν από 6 χρόνια. Σκοπός του σωματείου ήταν η συσπείρωση, η οργάνωση και η άσκηση πίεσης προς την εργοδοτική πλευρά, προς τους κρατικούς και τους διοικητικούς μηχανισμούς και προς άλλους τοπικούς φορείς, προκειμένου να ρυθμιστούν οι όροι και οι συνθήκες εργασίας των εργαζόμενων στους κλάδους τους οποίους καλύπτει.

Το σωματείο όλα αυτά τα χρόνια έχει βρεθεί δίπλα σε συναδέλφους και συναδέλφισσες σε πολλούς εργασιακούς χώρους, ενώ ιδιαίτερα συνεχής και συνεπής ήταν η παρουσία και η στήριξη κυρίως προς τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους σε ΜΚΟ.  Το ΣΒΕΨΥΚΟΙ στήριξε αγώνες εργαζομένων σε δομές φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων όταν διεκδικούσαν τα δεδουλευμένα τους και εργαζομένους/εργαζόμενες που είχαν απολυθεί καταχρηστικά.  Παράλληλα έχει  κατατεθεί  προσφυγή μαζί με το ΣΒΕΜΚΟ για το μητρώο μελών ΜΚΟ.  Το σωματείο βρίσκεται στη διάθεση καθενός για επικοινωνία, ενημέρωση και συντονισμό.

Με απογοήτευση και λύπη, όμως, έχουμε διαπιστώσει ότι οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες που ενδιαφέρονται να συνδικαλιστούν –περισσότερο ή λιγότερο- σταθερά είναι ελάχιστοι/ες. Γεγονός που προφανώς μας έχει προβληματίσει, σχετικά με τον βαθμό στον οποίο αυτό μπορεί να είναι συνέπεια δικών μας επιλογών και τακτικών και τον βαθμό στον οποίο μπορεί να είναι αποτέλεσμα άλλων, ανεξάρτητων με εμάς, παραγόντων. Παρά τις πιθανές απαντήσεις που μπορεί κάποιος να δώσει στο προηγούμενο ερώτημα, το μόνο σίγουρο είναι ότι τα τελευταία χρόνια, και παρά την προσπάθειά μας να εντείνουμε –στο μέτρο των δυνάμεών μας– τις παρεμβάσεις και τις κινητοποιήσεις μας, το ενεργό δυναμικό του σωματείου είχε παραμείνει σταθερό και ολιγομελές. Σε αυτή τη συνθήκη, ήρθε να προστεθεί και η δύσκολη για όλους/ες περίοδος του κορωνοϊού, της καραντίνας, των περιορισμών κλπ, που οδήγησε σε σχετική περιστολή της δράσης και αδρανοποίηση των διαδικασιών οικονομικής ενίσχυσης του σωματείου. Ο συνδυασμός της αποχώρησης κάποιων ενεργών μελών (λόγω της αλλαγής της εργασιακής τους συνθήκης) και των σημαντικών οικονομικών απαιτήσεων που προϋποθέτει η διατήρηση της λειτουργίας του σωματείου και των γραφείων του, έχει ως αποτέλεσμα το υπάρχον ενεργό δυναμικό των μελών να μη μπορεί πλέον να υποστηρίξει επαρκώς και αξιοπρεπώς την λειτουργία του σωματείου, όπως αυτή θεωρούμε πως οφείλει να είναι σε ένα Σωματείο Βάσης, δηλαδή δυναμική και ουσιαστική, και όχι απλώς τυπική και γραφειοκρατική.

Με βάση τα παραπάνω λοιπόν, το ΣΒΕΨΥΚΟΙ βρίσκεται στην δυσάρεστη ή/και ευχάριστη θέση να ζητήσει τη στήριξη και τη βοήθεια συναδέλφων/ισσών για να επανακτήσει τη δύναμη του, να αποκτήσει ξανά ζωή και υπόσταση, για να παραταθεί, και κυρίως, να ενταθεί η προσφορά του στο γενικό σύνολο. Για τον σκοπό αυτόν καλούμε μια γενική, ανοιχτή συνέλευση που απευθύνεται προς όλες/όλους τις/τους συναδέλφισσες/ους στα πεδία της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, με σκοπό την επανεξέταση και τον επαναπροσδιορισμό της δράσης του σωματείου, καθώς και την προσπάθεια αντιμετώπισης και επίλυσης των όποιων ζητημάτων/προβλημάτων έχουν προκύψει μέχρι τώρα.

Στην συνέλευση αυτή, ουσιαστικά θα παρθεί η απόφαση για το μέλλον του σωματείου, εάν δηλαδή αυτό θα καταφέρει να βρει τις δυνάμεις να συνεχίσει την λειτουργία του και να αναβαθμίσει την δράση του ή αν –δυστυχώς– θα οδηγηθεί στην οριστική παύση της λειτουργίας του. Η απόφαση αυτή θα κριθεί από την παρουσία και την στήριξη των συναδέλφων/ισσών που θα ανταποκριθούν σε αυτό το κάλεσμα, καθώς, όπως αναφέραμε και παραπάνω, η παρούσα ολιγομελής σύνθεση δεν μπορεί να ανταπεξέλθει επαρκώς και αξιοπρεπώς στις ευθύνες που συνεπάγεται η ουσιαστική λειτουργία ενός Σωματείου Βάσης, αλλά ούτε και στο οικονομικό βάρος που πλέον έχει αρχίσει να γίνεται δυσβάσταχτο για τα ενεργά μέλη.

Το κάλεσμα για αυτήν την γενική συνέλευση ουσιαστικά αποτελεί την ύστατη προσπάθειά μας, να φανούμε όσο το δυνατόν συνεπέστερες/οι ως προς την πάγιά μας απόφαση να προτάξουμε την οργάνωση των εργαζομένων σε σχήματα Βάσης. Για μας, Σωματείο Βάσης σημαίνει ότι τον λόγο για τις αποφάσεις θα τον έχει η ίδια η βάση των εργαζομένων και όχι μια γκρούπα επαγγελματιών συνδικαλιστών/γραφειοκρατών που ενδιαφέρεται μόνο για το πώς θα διατηρήσει την ‘’σφραγίδα’’ της και τα όποια προνόμια απορρέουν από αυτήν. Για μας, Σωματείο Βάσης σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες αποδεικνύουν έμπρακτα στους εαυτούς τους και στους συναδέλφους τους, ότι αν θέλουν να υπερασπιστούν αποτελεσματικά τα συμφέροντά τους, πρέπει να οργανωθούν οι ίδιοι/ες, οριζόντια και αγωνιστικά, και όχι να εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε άλλους, «ειδικότερους», «ικανότερους» κλπ.

Ας αναρωτηθούμε όλοι και όλες λοιπόν, αν σε μια συνθήκη στην οποία η απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων και η επίθεση στον κόσμο της εργασίας από τους εργοδότες και την κυβέρνηση εντείνεται σταθερά, προτιμούμε να αντιπαλέψουμε την υποτίμηση των ζωών μας ο καθένας/καθεμία μόνος του και μόνη της ή όσο το δυνατόν πιο συλλογικά, πιο αλληλέγγυα και πιο οργανωμένα.

Καλούμε τα μελή και όλες τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους να συμμετέχουν  στη  συνέλευση, τη Κυριακή 13/2/2022 στις 17.00 στα γραφεία του σωματείου, Μακρυγιάννη 7 (περιοχή κέντρου, πίσω από την Αχεροποίητο)*.

 

Συναδελφικά,

ΣΒΕΨΥΚΟΙ

  • Θα τηρηθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα υγειονομικής προστασίας (μάσκα, αποστάσεις κτλ).

 

 

           

 

Οκτ 09

Αλληλεγγύη στον αγώνα των απλήρωτων εργαζομένων σε δομές φιλοξενίας της ΜΚΟ Άρσις

Από τον Ιούλιο μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι/ες στη ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ, που εντάσσονται στο πρόγραμμα «ΜΕΤΟΙΚΟΣ» του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, παραμένουν απλήρωτοι/ες. Μέχρι σήμερα δεν έχουν λάβει καμία σαφή ενημέρωση για το πότε θα αποπληρωθούν τα δεδουλευμένα τους. Ενώ δεν έχουν λάβει ακόμα ούτε το επίδομα αδείας του καλοκαιριού.

Αρνούμενοι/ες να υπομείνουν αδιαμαρτύρητα αυτή την συνθήκη, 43 εργαζόμενοι/ες από τις δομές φιλοξενίας ασυνόδευτων ανήλικων αιτούντων ασύλου της ΑΡΣΙΣ σε Ταγαράδες, Ωραιόκαστρο και Πυλαία, αποφασίσανε να προχωρήσουνε σε επίσχεση εργασίας (κάποιοι/ες από τις 20/09 και κάποιοι/ες από τις 4/10) διεκδικώντας την άμεση καταβολή του συνόλου των δεδουλευμένων τους. Επίσης απαιτούνε την ομαλοποίηση της διαδικασίας καταβολής της μισθοδοσίας τους καθώς και της χρηματοδότησης εν γένει.

Στην ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι/ες αναφέρουν: «Οι συνεχείς καθυστερήσεις στην καταβολή της μισθοδοσίας αλλά και γενικότερα στην εκταμίευση της χρηματοδότησης από το εκάστοτε πρόγραμμα (στην προκειμένη το «ΜΕΤΟΙΚΟΣ»), είναι για όλους και όλες εμάς μια συνθήκη που αντιμετωπίζουμε εδώ και χρόνια και τείνει πλέον να γίνει καθεστώς. Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, από εξάμηνες συμβάσεις, που υπογράφαμε στο παρελθόν, τον τελευταίο καιρό η οργάνωση μας δίνει να υπογράψουμε τρίμηνες, ενώ για τον Σεπτέμβριο, υπογράψαμε μηνιαία (!!!) παράταση της προηγούμενης σύμβασης. Με λίγα λόγια, ζούμε σε καθεστώς μόνιμης και απόλυτης εργασιακής επισφάλειας και δεν ξέρουμε με σιγουριά, αν θα έχουμε δουλειά τον επόμενο μήνα. Να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο, ότι υπάρχουν συνάδελφοι/ισσες που δουλεύουν σε αυτές τις θέσεις σταθερά εδώ και χρόνια, κάποιοι/ες μάλιστα, πάνω από δεκαετία! Κάτι που, συμφωνά ακόμα και με την ισχύουσα εργατική νομοθεσία (μετά, δηλαδή, από το νομοσχέδιο Χατζηδάκη), θα έπρεπε κανονικά να σήμαινε αυτονόητα ότι είναι αορίστου!»

Βασικό επιχείρημα της εργοδοσίας για αυτήν την παρατεταμένη καθυστέρηση των δεδουλευμένων είναι η μη ρευστοποίηση των κονδυλίων για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, η μη έγκαιρη καταβολή δηλαδή των χρηματοδοτήσεων από τον χρηματοδότη φορέα, που στην προκειμένη περίπτωση είναι το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου. Οι ευθύνες του Υπουργείου είναι, φυσικά, αδιαμφισβήτητες. Από την αρχή του 2021 το πρόγραμμα «ΜΕΤΟΙΚΟΣ» βρίσκεται σε μία διαρκή κατάσταση «κενού». Επί 3 μήνες (Ιανουάριος-τέλη Μάρτη) το Υπουργείο δεν είχε δώσει καμία ενημέρωση για τη συνέχιση του προγράμματος, με αποτέλεσμα η σύμβαση του φορέα με το υπουργείο για τους μήνες Ιανουάριο-Μάιο 2021 να υπογραφεί με 3 μήνες καθυστέρησης, γεγονός που φυσικά δημιούργησε καθυστερήσεις στις πληρωμές, καθώς ακόμα και η προκαταβολή του έργου δεν μπορούσε να εκταμιευθεί μέχρι την υπογραφή. Μετά την λήξη της σύμβασης αυτής και πάλι το πρόγραμμα βρέθηκε εν κενό και χωρίς ενημέρωση. Η πρόσκληση για το πρόγραμμα της περιόδου Ιούνιος-Σεπτέμβριος 2021 δημοσιεύθηκε τέλη Ιουλίου και η σύμβαση της ΑΡΣΙΣ υπογράφηκε τέλη Σεπτέμβρη… λίγες μέρες δηλαδή πριν το τέλος του προγράμματος. Μέχρι σήμερα το Υπουργείο δεν έχε καταβάλει την αποπληρωμή για το πρόγραμμα Ιανουαρίου-Μαΐου 2021. Την ίδια στιγμή δεν έχει καταβάλει ούτε καν την προκαταβολή για το πρόγραμμα Ιουνίου-Σεπτεμβρίου 2021. Και φυσικά, για ακόμα μία φορά δεν έχει δώσει καμία ενημέρωση για το τι μέλλει γενέσθαι από τον Οκτώβριο και μετά.

Τι ισχύει όμως αναφορικά με την καθυστέρηση της χρηματοδότησης; Ο μόνος υπόχρεος έναντι των εργαζομένων είναι ο εργοδότης, δηλαδή η διοίκηση της ΜΚΟ, η οποία και οφείλει να καταβάλλει έγκαιρα τη μισθοδοσία τους, ανεξαρτήτως της ροής χρηματοδότησης. Το πώς θα ρυθμιστεί κάτι τέτοιο είναι ζήτημα της εργοδοσίας και όχι του εργαζόμενου, ο οποίος παρέχει κανονικά την εργασία του και δικαιούται να αμείβεται κανονικά. Προφανώς σε αυτήν την περίπτωση το ότι δεν υπάρχουν τα χρήματα δεν είναι ευθύνη των απλήρωτων εργαζομένων, αλλά της διοίκησης που έχει αναλάβει την υλοποίηση του εκάστοτε έργου. Οι εργαζόμενοι/ες έχουν υπογράψει σύμβαση εργασίας με την ΑΡΣΙΣ. Εκείνη είναι ο εργοδότης τους, σε εκείνη παρέχουν την εργασία τους, από εκείνη, λοιπόν, απαιτούν να είναι τυπική στις υποχρεώσεις της απέναντί τους, όπως άλλωστε υπήρξανε και οι ίδιοι απέναντί της.

Είναι εδώ και χρόνια γνωστές σε όλους οι εργασιακές συνθήκες που επικρατούν γενικά στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις: απλήρωτες υπερωρίες, «μπλοκάκι» αντί για ασφάλιση, αναγκαστικός «εθελοντισμός», 3μηνες συμβάσεις και ηθικοί εκβιασμοί στο όνομα μιας αμφιλεγόμενης «φιλανθρωπίας». Στο όνομα της υποτιθέμενης «κοινωνικής προσφοράς» επιτελούνται συστηματικά σφοδρές καταπατήσεις της εργατικής νομοθεσίας (συνεχόμενες υπερωρίες, δουλειά τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες ή ακόμη και απλήρωτη εργασία για μεγάλα χρονικά διαστήματα), που κρύβονται πίσω από την ταμπέλα του εθελοντισμού. Αυτό που τείνει να «ξεχνάει» επιμελώς η εκάστοτε εργοδοσία είναι πως πρόκειται για εργαζόμενους/ες και όχι για εθελοντές/ριες. Εκμεταλλευόμενοι την ηθική δέσμευση των εργαζομένων απέναντι στους εξυπηρετούμενους, τα αφεντικά πατούν ακριβώς πάνω σε αυτή τη σχέση και χρησιμοποιούν τον εκάστοτε εξυπηρετούμενο ως μέσο πίεσης για να αποτρέψουν τον οποιοδήποτε διεκδικητικό αγώνα. Οι οργανώσεις «υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων» φαίνεται ότι σέβονται τα δικαιώματα όλων πέρα από αυτούς που δουλεύουν σε αυτές.

Ως Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στο χώρο της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, δε μπορούμε παρά να δηλώσουμε την αμέριστη και αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη μας στον αγώνα των εργαζομένων της ΑΡΣΙΣ και να τους στηρίξουμε ενεργά στη δίκαιη διεκδίκησή τους. Τασσόμαστε, λοιπόν, σε κοινό μέτωπο αγώνα για την αξιοπρέπεια όλων μας, υπερασπιζόμενοι/ες συλλογικά και αποφασιστικά τα εργατικά μας συμφέροντα απέναντι σε αυτά των αφεντικών. Με όπλο μας την αλληλεγγύη οργανωνόμαστε αδιαμεσολάβητα και δεν αφήνουμε κανέναν και καμία μόνο/η απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και αναλγησία.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΩΝΕΣ ΤΗΣ ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ

ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ ΤΟΥΣ

Πέμπτη 14/10 στις 12:00, παράσταση διαμαρτυρίας στα κεντρικά γραφεία της ΑΡΣΙΣ, Λέοντος Σοφού 26

Σωματείο Βάσης Εργαζόμενων στο Χώρο της Ψυχικής Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας (ΣΒΕΨΥΚΟΙ)

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6976044591

E-mail επικοινωνίας: psyxoswmateio@riseup.net