Ως εργαζόμενοι/-ες στο χώρο της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας οφείλουμε να σκεφτούμε τόσο για την προσωπική μας υγεία όσο και για των ανθρώπων που εξυπηρετούμε. Για το λόγο αυτό πρέπει όλοι/όλες μας να γνωρίζουμε και να απαιτούμε τα απαραίτητα μέτρα προστασίας αλλά και τα εργασιακά μας δικαιώματα σε αυτές τις περιπτώσεις. Η δική μας επαγρύπνηση στους χώρους δουλειάς μας, όμως, δεν σημαίνει ότι σε κοινωνικά και συλλογικά ζητήματα υπάρχει μόνο ατομική ευθύνη και επιλογή. Δεν χρειάζεται ελπίζουμε να τονίσουμε ότι δεν είναι αρκετό να τηρήσουμε τα μέτρα αυτοπροστασίας που προτείνει ο ΕΟΔΥ, αν τα αφεντικά μας δεν μας παρέχουν ασφαλές και κατάλληλο εργασιακό περιβάλλον. Ότι κι αν λένε, ακόμα μια φορά, για μια κρίση που πρέπει να την περάσουμε ‘’ενωμένοι’’, βλέπουμε ήδη από τις πρώτες μέρες της πανδημίας, το τι επικρατεί σε μία σειρά κλάδων, με την εκμετάλλευση να γίνεται πιο ξεδιάντροπη και πιο εντατική.
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι σε περίπτωση που είμαστε θετικοί/ες στον ιό προφανώς δικαιούμαστε κανονική αναρρωτική άδεια, ενώ σε περίπτωση που έχουμε έρθει σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα και μπούμε σε προληπτική 7ήμερη ή 14ήμερη καραντίνα (όπως προβλέπουν οι οδηγίες του ΕΟΔΥ), είτε εργαζόμαστε με την μορφή της τηλεργασίας (όταν υπάρχει αυτή η δυνατότητα), είτε όταν πλέον θα έχουμε επιστρέψει στα καθήκοντά μας, ο εργοδότης μπορεί να μας απασχολήσει πέραν του ημερήσιου συμβατικού ωραρίου μας κατά μία ώρα επιπλέον ημερησίως, μέχρι τη συμπλήρωση των μισών ωρών από αυτές που απουσιάσαμε συνολικά από την εργασία μας. Άδεια επίσης δικαιούνται και οι γονείς στην περίπτωση που νοσήσει το παιδί τους.
- Απαιτούμε από τους εργοδότες μας:
– Την διασφάλιση και παροχή μέσων ατομικής προστασίας για τους εργαζόμενους/ες όπως μάσκες, γάντια (όταν κρίνονται απαραίτητα), πρόσβαση σε αντισηπτικά και σε όποιο μέσο ορίζουν τα πρωτόκολλα. Και την διασφάλιση και παροχή μέσων ατομικής προστασίας για τους εργαζόμενους/ες που θα έρθουν σε επαφή με πιθανό ή επιβεβαιωμένο κρούσμα (σε περίπτωση που προβλέπεται μια τέτοια περίπτωση στο πρωτόκολλο).
-Την διασφάλιση και τήρηση των μέτρων πρόληψης (δυνατότητα τήρησης των προβλεπόμενων αποστάσεων μεταξύ του προσωπικού και των αποστάσεων μεταξύ του προσωπικού και των ωφελούμενων/εξυπηρετούμενων, συχνή απολύμανση και αερισμός του χώρου εργασίας ).
-Την σύνταξη και κοινοποίηση πρωτοκόλλου στους/στις εργαζόμενους/ες με σαφής οδηγίες για μια σειρά πιθανών περιπτώσεων (εμφάνιση συμπτωμάτων σε εργαζόμενο/η ή ωφελούμενο/η, εμφάνιση κρούσματος σε εργαζόμενο/η ή ωφελούμενο/η κλπ) με βάση τις οδηγίες του ΕΟΔΥ.
-Την διασφάλιση ειδικά διαμορφωμένου χώρου που θα φιλοξενήσει πιθανό ή επιβεβαιωμένο κρούσμα (σε περίπτωση που προβλέπεται μια τέτοια περίπτωση στο πρωτόκολλο).
-Την εφαρμογή της δυνατότητας της τηλεργασίας στις ειδικότητες που προβλέπεται και στο ποσοστό που προβλέπεται με βάση το σχετικό ΦΕΚ, χωρίς φυσικά αυτό να συνεπάγεται ελαστικοποίηση του ωραρίου ή/και εντατικοποίηση της εργασίας.
- Πρέπει επίσης να πιέσουμε τους εργοδότες μας ώστε:
-Να διασφαλιστούν καλύτερες συνθήκες υγιεινής για τους ωφελούμενους και όλους τους λήπτες υπηρεσιών ψυχοκοινωνικής υποστήριξης.
-Να μην επιτραπεί καμία απόλυση και καμία ευελιξία στα ωράρια ανάλογα με τις επιδιώξεις των αφεντικών, να μη δεχτούμε καμία μείωση ή άρνηση καταβολής του μισθού.
-Να λειτουργήσουν όλες οι δομές με προσωπικό ασφαλείας χωρίς καμία μείωση μισθού ή τροποποίηση της σύμβασης.
-Να μεριμνήσουν οι εργοδότες για την μεταφορά των εργαζομένων από και προς τις δομές χωρίς την χρήση ΜΜΜ.
-Να χορηγηθεί ειδική άδεια σε έγκυες και σε εργαζόμενους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, που έχουν κάποια αναπηρία ή χρόνια πάθηση. Παρόμοια άδεια ειδικού σκοπού πρέπει να δικαιούνται και οι εργαζόμενοι που έχουν στη φροντίδα τους άτομο με αναπηρία (νόμιμος κηδεμόνας ή σύζυγος).
-Να χορηγηθεί άδεια ειδικού σκοπού σε εργαζόμενους γονείς, των οποίων τα παιδιά είναι εγγεγραμμένα σε βρεφικούς, βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, φοιτούν σε σχολικές μονάδες υποχρεωτικής εκπαίδευσης και σε σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής, ανεξαρτήτως του ορίου ηλικίας τους ή είναι άτομα με αναπηρία και είναι ωφελούμενα σε δομές παροχής υπηρεσιών ανοικτής φροντίδας για άτομα με αναπηρία, ανεξαρτήτως της ηλικίας τους.
-Οι άδειες αυτές να μην έχουν καμία σχέση με τις άδειες που δικαιούται ο καθένας μας κατά τη διάρκεια του χρόνου.
- Αλλά πέρα από τα αιτήματα στους χώρους εργασίας μας, πρέπει επίσης να παλέψουμε και για:
–Αναστολή πληρωμών προς το Δημόσιο, τις τράπεζες, τις ΔΕΚΟ και για τους μισθωτούς, όχι μόνο για τους εργοδότες-επιχειρήσεις. Κανένας πλειστηριασμός ή κατάσχεση, καμία διακοπή ρεύματος ή νερού σε εργαζόμενους-άνεργους.
– Να κλείσουν ΑΜΕΣΑ όλα τα σημεία όπου μένουν εγκλωβισμένοι χιλιάδες άνθρωποι, πολλοί εκ των οποίων ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Να μεταφερθούν οι πρόσφυγες/μετανάστ(ρι)ες από τα κέντρα κράτησης και τα camps σε διαμερίσματα, να παρθούν τα απαραίτητα μέτρα για αποσυμφόρηση των φυλακών και των ψυχιατρείων.
–ΑΜΕΣΗ ικανοποίηση των αιτημάτων των εργαζομένων στον τομέα της Υγείας. ΑΜΕΣΗ ενίσχυση του ΕΣΥ-ΑΜΕΣΗ δημιουργία νέων ΜΕΘ και μόνιμες προσλήψεις προσωπικού -ΑΜΕΣΗ επίταξη των εγκαταστάσεων των ιδιωτικών κλινικών για τις ανάγκες της κοινωνικής βάσης.
Επικοινωνούμε και οργανωνόμαστε στο σωματείο μας για τις δύσκολες μέρες που έρχονται. Η μη τήρηση των προβλεπόμενων μέτρων από τα αφεντικά πρέπει να καταγγέλεται.Κανένας μόνος/Καμία μόνη απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
Σωματείο βάσης εργαζομένων στο χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας
Πρόκειται ουσιαστικά για την τρίτη κοινή αφίσα σωματείων στο δρόμο μας προς τη διακλαδική και οργανωμένη από τα κάτω απεργία της 19ης Μάρτη 2020. Η πρώτη ήταν αυτή της