Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το αντικείμενο της εργασίας μας εκτός από δύσκολο είναι πολύ συχνά και ψυχοφθόρο, αφού όσοι/ες από μας εργαζόμαστε στο «πεδίο», υποστηρίζουμε ανθρώπους που έχουν βιώσει τραυματικές εμπειρίες, οι οποίες επηρεάζουν τον ψυχισμό και πολλές πλευρές της ζωής τους έως και σήμερα που βρίσκονται υποτίθεται σε ασφαλέστερα πλαίσια διαβίωσης. Εμείς, ως επαγγελματίες και εργαζόμενες/οι, προσπαθούμε μέσα σε δύσκολες συχνά, συνθήκες, να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας στους ανθρώπους με φροντίδα, επαγγελματισμό, κατανόηση και ενσυναίσθηση σε καθημερινή βάση, όλον τον χρόνο.
Όμως όλα τα παραπάνω συνήθως συμβαίνουν υπό το καθεστώς ακραίας εργασιακής επισφάλειας. Οι υπερωρίες δεν πληρώνονταν ποτέ αλλά πάντα ανταλλάσσονταν με ρεπό, πολύ πριν αυτό καθιερωθεί ως νόμιμο με το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Στο όνομα της υποτιθέμενης «κοινωνικής προσφοράς» επιτελούνται συστηματικά σφοδρές καταπατήσεις της εργατικής νομοθεσίας (συμβάσεις ορισμένου χρόνου για εργαζόμενους/ες που δουλεύουν στο ίδιο πόστο για χρόνια, συνεχόμενες υπερωρίες, δουλειά τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες ή ακόμη και απλήρωτη εργασία για μεγάλα χρονικά διαστήματα). Άλλοτε ως «μπλοκάκι» και υποτιθέμενοι/ες «συνεργάτες/τριες», και άλλοτε ως «εθελοντές/τριες» ή «μαθητευόμενοι/ες» με πρόσχημα την απόκτηση προϋπηρεσίας, οι εργοδότες δίνουν διάφορες «ταμπέλες» στην εργασίας μας ώστε να την καταστήσουν ακόμα πιο ευέλικτη, ακόμα πιο επισφαλή.
Τις προηγούμενες χρονιές, πέρα από τις επαναλαμβανόμενες καθυστερήσεις πληρωμών, οι εργαζόμενες/οι των ΚΦΑΑ (Κέντρων Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων) ήρθαμε αντιμέτωπες/οι και με περικοπές προσωπικού λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης. Οι διοικήσεις των ΜΚΟ σε αγαστή συνεργασία με το κράτος, είχανε συμφωνήσει από το 2018 με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η χρηματοδότηση των δομών να γίνεται με «μοναδιαίο κόστος». Για να το πούμε απλά, οι ΜΚΟ πληρώνονται «με το κεφάλι» και η βιωσιμότητα ή μη των δομών εξαρτάται από το αν θα πιάνουν σε εξαμηνιαία ή ετήσια βάση τους στόχους πληρότητας των δομών. Ακριβώς όπως σε μια οποιαδήποτε επιχείρηση, μόνο που σε αυτήν την περίπτωση, το «εμπόρευμα» είναι… οι ανήλικοι πρόσφυγες. Η αντιμεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ δεν διστάζει να προβαίνει σε μαζικά pushbacks ακόμη και ανήλικων προσφύγων.
Αυτήν την -ούτως ή άλλως- επισφαλή συνθήκη εργασίας για όσες/όσους δουλεύουμε στο πεδίο και την οριακή συνθήκη λειτουργίας των ΚΦΑΑ, ήρθε να επιδεινώσει η νέα ΚΥΑ, η οποία τροποποιεί νόμο που είχε ψηφιστεί περίπου έναν χρόνο πριν και ορίζει τις προϋποθέσεις για την λειτουργία τους (Πλαίσιο Κανόνων Λειτουργίας και Αδειοδότησης των ΚΦΑΑ). Η δυσμενής αυτή τροποποίηση έγινε χωρίς καν να προηγηθεί η τυπική -για τα μάτια του κόσμου δηλαδή- «διαβούλευση» των φορέων που υλοποιούν τα προγράμματα με το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου. Αυτό που προκύπτει ως συνέπια της νέας ΚΥΑ είναι ότι πλέον δεν τίθεται ως απαραίτητη η ύπαρξη των ειδικοτήτων του/της διοικητικού και του/της νοσηλευτή/τριας, ενώ καθορίζοντας τον αριθμό των ψυχολόγων αναλογικά με τον αριθμό των ανήλικων, προκύπτει ότι προβλέπεται μόνο ένας/μια ψυχολόγος σε κάθε δομή. Και μιας και η χρηματοδότηση κάθε φορέα προκύπτει με βάση αυτά που ορίζει ο νόμος, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν δεν αναλάβουν την κάλυψη αυτών των θέσεων οι ίδιοι οι φορείς, τότε θα μειωθεί το προσωπικό και θα απολυθούν εργαζόμενες/οι.
Η νέα ΚΥΑ, κόβοντας ζωτικές και απαραίτητες ειδικότητες από τα ΚΦΑΑ, έρχεται να εντείνει την υποβάθμισή τους αφενός μειώνοντας τις υπηρεσίες που δέχονται σε αυτά οι ανήλικοι πρόσφυγες και αφετέρου μετακυλώντας τον φόρτο εργασίας που θα προκύψει από τις μειώσεις προσωπικού στις/στους υπόλοιπες/ους εργαζόμενες/ους σε αυτά, ενώ παράλληλα πετάει συναδέλφισσες/ους στον δρόμο (και μάλιστα χωρίς αυτές/οι να λαμβάνουν ούτε καν την αποζημίωση απόλυσης), τη στιγμή που η ανεργία καλπάζει και το κόστος ζωής έχει αυξηθεί κατακόρυφα.
Οι εργαζόμενες/οι των ΚΦΑΑ οφείλουμε με κάθε τρόπο να υψώσουμε αναχώματα τόσο απέναντι στην αναλγησία του κράτους, που διαχρονικά αδιαφορεί για την ποιότητα ζωής των ανήλικων προσφύγων και για τις συνθήκες εργασίας μας, όσο και απέναντι σε αυτήν των διοικήσεων των ΜΚΟ, που μονίμως αποποιούνται κάθε ευθύνη για τα παραπάνω επικαλούμενες τις αποφάσεις του Υπουργείου.
Ως Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στο χώρο της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, δε μπορούμε παρά να τασσόμαστε στο κοινό μέτωπο αγώνα των δυνάμεων της εργασίας που παλεύουν για αξιοπρέπεια, υπερασπιζόμενοι/ες συλλογικά και αποφασιστικά τα εργατικά μας συμφέροντα. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, οργανωνόμαστε αδιαμεσολάβητα και δεν αφήνουμε κανέναν και καμία μόνο/η απέναντι στην εργοδοτική και κρατική αυθαιρεσία και αναλγησία.
ΕΝΑΝΤΙΑ
- ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΟΥΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
- ΣΤΙΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
- ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΣ
ΚΑΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ/Η ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ & ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ & ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ
Σωματείο Βάσης Εργαζόμενων στον χώρο της Ψυχικής Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας (ΣΒΕΨΥΚΟΙ)
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6976044591
E-mail επικοινωνίας: psyxoswmateio@riseup.net