23 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

                                                                                                ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

                                                              Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα!

Στις 23.12.20 ο Κουφοντίνας μετήχθη ή πιο σωστά απήχθη από τις αγροτικές φυλακές Βόλου στις φυλακές Δομοκού. Η μεταγωγή έγινε χωρίς καμία προειδοποίηση, χωρίς να μπορέσει  να ειδοποιήσει την οικογένεια του, να πάρει τα προσωπικά του είδη και να χαιρετήσει τους συγκρατούμενούς του.

Στο Δομοκό τοποθετήθηκε σε κελί με δυο ακόμη άτομα σε συνθήκες ασφυκτικής στενότητας , όπου, χωρίς προσωπικό χώρο ή χρόνο, αδυνατεί να έχει οποιαδήποτε δική του ασχολία. Έτσι, ο Κουφοντίνας, σήμερα 63 ετών, βιώνει δραματική δυσμενή μεταβολή των όρων κράτησης του, με συνθήκες εξοντωτικές για την προσωπικότητα, την πνευματική του κατάσταση και την υγεία του (η οποία είναι ευάλωτη λόγω των απεργιών πείνας, στις οποίες έχει καταφύγει στο παρελθόν).

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας αποφάσισε να ακολουθήσει ξανά την πορεία της αντίστασης με αίτημα την επιστροφή του στη φυλακή Κορυδαλλού. Από τις 7 Ιανουαρίου βρίσκεται σε απεργία πείνας.

Καταγγέλλουμε την απροκάλυπτη μεθόδευση σε βάρος του επί 18 χρόνια και 4 μήνες κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα, εκ μέρους της κυβέρνησης, με μοναδικό κίνητρο την εκδικητικότητα για την πολιτική στάση του και την εξόντωσή του, και βεβαίως αποκλειστικό στόχο όλους τους δυνάμει αντιπάλους του συστήματος.

Θεωρούμε ότι η σωρεία παραβιάσεων νόμων, η συνεχής συκοφάντησή του από τα καθεστωτικά ΜΜΕ και κυβερνητικούς αξιωματούχους και η εργώδης ανάμειξη του ίδιου του πρωθυπουργού στην οργάνωση της εξαίρεσής του από τα στοιχειώδη δικαιώματά του ως κρατουμένου, με κατάληξη τη σκανδαλωδώς παράνομη μεταγωγή του, σε άθλιες συνθήκες, στη φυλακή Δομοκού, βοούν για τη ζοφερή μεθόδευση σε βάρος του Δημήτρη Κουφοντίνα.

Δηλώνουμε ότι αρνούμαστε την επιχείρηση εξόντωσής του και τη μετατροπή της υγειονομικής καραντίνας σε lockdown των κοινωνικών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών.

Απαιτούμε

Να σταματήσει η επιχείρηση εξόντωσης του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα – 

Να μεταχθεί αμέσως στη φυλακή Κορυδαλλού

Να σταματήσουν οι παρεμβάσεις σε βάρος του και η μεθοδευμένη διακριτική του μεταχείριση –νομοθετική και πραγματική

                                                                               Σωματείο Βάσης στο Χώρο της Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας

                                                                                                                                                                   https://svepsykoi.espivblogs.net/

Από τον Απρίλιο του 2020 έχει ψηφιστεί ο νόμος που αφορά την εγγραφή των ΜΚΟ στο «Μητρώο μελών μη κυβερνητικών οργανώσεων».  Πλέον πολλές ΜΚΟ έχουν ολοκληρώσει το πρώτο στάδιο της εγγραφής τους στο μητρώο ως νομικά πρόσωπα και περνάνε σταδιακά στο δεύτερο, το οποίο αφορά την εγγραφή των φυσικών προσώπων, δηλαδή όλων όσων εργαζόμαστε σε αυτές. Όμως, η ασάφεια του νόμου στο άρθρο το οποίο περιγράφει τα αδικήματα εκείνα τα οποία αποτελούν εμπόδιο στην εγγραφή κάποιου εργαζομένου στο Μητρώο είναι ανήκουστη:

«να μην έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα για οποιοδήποτε ποινικό αδίκημα (εξαιρουμένων αυτών του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, της διατάραξη κοινής ησυχίας, της επαιτείας και οτιδήποτε δεν υποδεικνύει ιδιαίτερης βαρύτητας παραβατική συμπεριφορά), και ιδίως για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, δωροδοκία, απάτη, τρομοκρατικά εγκλήματα ή εγκλήματα συνδεόμενα με τρομοκρατικές δραστηριότητες, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και παιδική εργασία και άλλες μορφές εμπορίας ανθρώπων, διακίνηση ναρκωτικών ουσιών, παιδεραστία, σεξουαλική κακοποίηση, για εγκλήματα διακινδύνευσης της ζωής, εγκλήματα κατά της σωματικής ακεραιότητας, εγκλήματα κατά της προσωπικής ελευθερίας, εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και εγκλήματα κατά περιουσιακών αγαθών».

Συνολικά η διατύπωση του άρθρου 11, παράγραφος 1α, η οποία περιλαμβάνει 3 αντικρουόμενα ή/και ασαφή σημεία, καθιστά την ερμηνεία του νόμου αδύνατη. Από την διατύπωση του αυτός θα μπορούσε να έχει δύο ερμηνείες. Αφενός, ότι πρέπει να μην έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα για κανένα αδίκημα «εξαιρουμένων αυτών του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, της διατάραξη κοινής ησυχίας, της επαιτείας και οτιδήποτε δεν υποδεικνύει ιδιαίτερης βαρύτητας παραβατική συμπεριφορά». Εδώ όμως παραμένει αόριστο το ποια είναι εκείνα τα αδικήματα που ορίζονται ως αδικήματα που δεν υποδεικνύουν «ιδιαίτερης βαρύτητας παραβατική συμπεριφορά», από το νομοθέτη. Αφετέρου, ότι πρέπει να μην έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα από αυτά που περιγράφονται στο τέλος του άρθρου 11, παράγραφος 1α, δηλαδή από το «ιδίως» και μετά. Ένα επιπλέον στοιχείο ασάφειας αποτελεί το γεγονός ότι πότε αναφέρονται συγκεκριμένα αδικήματα (συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, δωροδοκία, απάτη, κα), ενώ άλλοτε αναφέρονται γενικές διατυπώσεις που παραπέμπουν σε ολόκληρα κεφάλαια του Ποινικού Κώδικα (εγκλήματα διακινδύνευσης της ζωής, εγκλήματα κατά της σωματικής ακεραιότητας, εγκλήματα κατά της προσωπικής ελευθερίας, εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και εγκλήματα κατά περιουσιακών αγαθών).

Αντιλαμβανόμαστε, φυσικά, ότι η εργασία την οποία επιτελούν οι εργαζόμενοι/ες στο αντικείμενο μας, είναι εξαιρετικά ευαίσθητης φύσης. Και ότι μία διαδικασία που θα διασφαλίζει ότι άτομα που έχουν καταδικαστεί για αδικήματα σχετιζόμενα με την παιδική κακοποίηση, την σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση, την ρατσιστική βία, την σωματεμπορία, την εμπορία ουσιών κλπ δεν θα ήταν λογικό να εργάζονται σε κλάδους παιδικής προστασίας, εν γένει προστασίας ευάλωτων κοινωνικό-οικονομικά ομάδων, απεξάρτησης, ένταξης κτλ. Όμως στον εν λόγω νόμο, το εύρος των αδικημάτων που καθιστούν κάποιον ‘’ακατάλληλο’’ για εργασία στον τομέα των ΜΚΟ ξεφεύγει κατά πολύ από ένα λογικό και αναμενόμενο πλαίσιο που θα αποσκοπούσε όντως στην προστασία των ωφελούμενων και συμπεριλαμβάνει σχεδόν όλα τα αδικήματα του ποινικού κώδικα, ακόμα και πλημμεληματικού χαρακτήρα. Όπως είναι προφανές, κάτι τέτοιο θα έχει καταστροφικές συνέπειές για όλους και όλες τους αποφυλακισμένους/ες, απεξαρτημένους/ες και άλλες κοινωνικά ευάλωτες ομάδες που κάποια στιγμή στο παρελθόν είχαν αναγκαστεί να καταφύγουν στη μικρό-παραβατικότητα. Ομάδες που, όπως είναι γνωστό, συχνά βρίσκουν δουλειά σε οργανώσεις τέτοιου τύπου ακριβώς γιατί πολλές φορές αυτό τους βοηθάει στην επανένταξή τους και με την σειρά τους, πλέον, οι άνθρωποι αυτοί βοηθάνε επόμενους να απεξαρτηθούν και επανενεταχθούν. Επίσης αποκλείει και όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες/τριες, που επίσης πολύ συχνά εργάζονται σε ανάλογες οργανώσεις, συνήθως ως διερμηνείς, που μπορεί να είχαν καταδικαστεί κάποια στιγμή για οποιαδήποτε μικρο-παραβατική συμπεριφορά ή έστω για παράνομη είσοδο στην χώρα.

Πέραν όμως του κοινωνικού αποκλεισμού και στιγματισμού που απορρέει από τα παραπάνω, εγείρεται ταυτόχρονα και ένα ζήτημα περιορισμού της συνδικαλιστικής δράσης και της κοινωνικοπολιτικής έκφρασης. Και αυτό γιατί, η δραστηριοποίηση γύρω από κοινωνικά κινήματα -συνδικαλιστικά, ταξικά, περιβαλλοντικά, αντιρατσιστικά, αντιφασιστικά, αντικατασταλτικά κ.α.- ενέχει προφανώς και την πιθανότητα σύλληψης κατά την διάρκεια πορειών και συλλαλητηρίων (όπως π.χ. τις γενικές απεργίες κατά την ψήφιση αντεργατικών νομοσχεδίων, αγωνιστικοί επέτειοι όπως η πρωτομαγιά και η 17^η Νοέμβρη, αντιφασιστικά συλλαλητήρια όπως η συγκεντρώσεις κατά την διάρκεια της δίκης της Χρυσής Αυγής κ.α). Όσοι και όσες έχουν συμμετάσχει έστω και μία φορά στην ζωή τους σε κάτι αντίστοιχο, γνωρίζουν, ότι δεν είναι καθόλου απίθανο σε περίπτωση επεισοδίων, κατά τη διάρκεια μία από τις γνωστές σε όλους τυχαίες συλλήψεις διαδηλωτών μέσα στο πλήθος, οποιοσδήποτε διαδηλωτής να βρεθεί συλληφθέντας. Όπως επίσης, δεν είναι καθόλου απίθανο, εν τέλει να καταδικαστεί. Τα αδικήματα σε τέτοιες περιπτώσεις  έχουν συνήθως να κάνουν με την διατάραξη κοινής ειρήνης, την αντίσταση κατά της αρχής, την απείθεια, την ρύπανση, κ.α..

Με βάση τα παραπάνω, αν οποιοσδήποτε και οποιαδήποτε έχει ανάλογες καταδίκες αποκλειστεί από την εργασία, τότε μιλάμε για την εισαγωγή «από το παράθυρο» ενός ιδιότυπου πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων. Και αυτό γιατί, οι εργαζόμενοι/ες στο αντικείμενο αλλά και όσοι/ες ελπίζουν να βρουν δουλειά σε αυτό, θα πρέπει να απέχουν από οποιαδήποτε συνδικαλιστική ή άλλη κινητοποίηση θα τους εξέθετε σε ανάλογο κίνδυνο. Ενώ όσοι και όσες κάποια στιγμή στο παρελθόν είχαν την ατυχία να βρεθούν με μια τέτοια –καθόλου σπάνια, επαναλαμβάνουμε, για ανθρώπους που συνδικαλίζονται ή ευρύτερα, αγωνίζονται– σχετική καταδίκη, θα απολυθούν.

Αυτό το γεγονός, εν συναρτήσει με το γεγονός ότι τα μέλη της επιτροπής δεν είναι ανακοινωμένα και τα πρακτικά της επιτροπής δε θα δημοσιεύονται και σε συνδυασμό με το ότι ο νόμος στην πραγματικότητα δεν ορίζει καμία ρητή λίστα αδικημάτων και αφήνει στην απόλυτη αρμοδιότητα τους, εν (νομικώ) κενώ, την κρίση, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το ότι πραγματικός στόχος είναι να χτυπηθούν οι συνδικαλιστικά και κινηματικά ενεργοί συνάδελφοι/ισσες αλλά και η αντικατάσταση τους με φιλοεργοδοτικούς ή φιλοκυβερνητικούς υπαλλήλους. Τα παραπάνω εντάσσονται στην ίδια στρατηγική πειθάρχησης και  επιτήρησης των εργαζομένων που αγωνίζονται, και η οποία  ξεκίνησε με το φακέλωμα των σωματείων αλλά και την περιστολή του δικαιώματος στην απεργία ή την διαδήλωση. Θεωρούμε δεδομένο πως η εφαρμογή του παραπάνω νόμου πιθανώς θα οδηγήσει σε μαζικές απολύσεις στον κλάδο μας, αλλά και θα εκθέσει τα προσωπικά μας δεδομένα τόσο στις εργοδοσίες μας όσο και στην ασαφούς προέλευσης επιτροπή του υπουργείου.

Με βάση αυτά, απατούμε την άμεση απόσυρση του χουντοπρεπούς αυτού νόμου (οι οποίοι, όσο πάνε και πληθαίνουν τους τελευταίους μήνες) και την αντικατάστασή του με ένα νέο νόμο, που ρητά θα ορίζει τα αδικήματα για τα οποία οι εργαζόμενοι δεν θα πρέπει να έχουν καταδικαστεί. Τα αδικήματα αυτά, θα πρέπει να είναι όντως τα αδικήματα αυξημένης ποινικής και κοινωνικής απαξίας τα οποία όντως σχετίζονται με τη δυνατότητα επιτέλεσης της εργασίας μας. Η απάντησή μας πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Το φακέλωμά μας από τις διοικήσεις των ΜΚΟ και το Υπουργείο Μετανάστευσης είναι αυθαίρετο και αναπαράγει την εικόνα των εργαζομένων σε ΜΚΟ ως εγκληματίες και επικίνδυνα στοιχεία που πρέπει να ελεγχθούν, ενώ ταυτόχρονα κλείνει το μάτι σε ρατσιστικές ρητορικές γύρω από τη μετανάστευση. Απέναντι σε αυτά προτάσσουμε τη συλλογικοποίηση των εργατικών διεκδικήσεων, την αλληλεγγύη προς όποιες συναδέλφισσες στοχοποιούνται και συνεχίζουν να παλεύουν για κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστριών, για ζωή και αξιοπρέπεια, ενάντια στον εκφασισμό της κοινωνίας.

ΔΕ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΜΟΝΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ & ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ

Ο ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΕΥΑΛΩΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ & ΤΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΦΡΟΝΙΜΑΤΩΝ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΤΡΩΟ ΜΕΛΩΝ ΣΕ ΜΚΟ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

                                   Σωματείο βάσης εργαζομένων στο χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας

                                                                                                                                                   Τηλ. Επικοινωνίας: 6976044591

                                                                                                                        Email επικοινωνίας: psyxoswmateio@riseup.net

                                                                                                                                                  https://svepsykoi.espivblogs.net

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες ,

Το Σωματείο βάσης στο χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας καλεί τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες να συμμετέχουν στην αυριανή απεργία, στις 26/11.

Επιλέξαμε τελικά αντι της συγκέντρωσης στο αγ. Βενιζέλου, όπως αρχικά προγραμματίζαμε, να στηρίξουμε τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στον κλάδο της υγείας στα νοσοκομεία, όπου αυτές γίνουν αύριο. Ο αγώνας των εργαζομένων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή ειναι τώρα περισσότερο από ποτέ αγώνας όλων μας.

Διεκδικούμε:

-Την απόσυρση του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου

-Αυξήσεις στους μισθούς και υποχρεωτική καταβολή των δώρων

– Διασφάλιση των θέσεων εργασίας

–  Συλλογικές συμβάσεις για όλους/όλες

– Ενίσχυση του Ε.Σ.Υ. και της δημόσιας παιδείας

– Άμεσες προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού

-Επιτάξη ιδιωτικών κλινικών και δημιουργία νέων ΜΕΘ

-Διασφάλιση της πρόσβασης στη δημόσια υγεία για όλους και όλες

Σωματείο Βάσης στο Χώρο της Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας

https://svepsykoi.espivblogs.net/

Ως εργαζόμενοι/-ες στο χώρο της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας οφείλουμε να σκεφτούμε τόσο για την προσωπική μας υγεία όσο και για των ανθρώπων που εξυπηρετούμε. Για το λόγο αυτό  πρέπει όλοι/όλες μας να γνωρίζουμε και να απαιτούμε τα απαραίτητα μέτρα προστασίας  αλλά και τα εργασιακά μας δικαιώματα σε αυτές τις περιπτώσεις. Η δική μας επαγρύπνηση στους χώρους δουλειάς μας, όμως, δεν σημαίνει ότι σε κοινωνικά και συλλογικά ζητήματα υπάρχει μόνο ατομική ευθύνη και επιλογή. Δεν χρειάζεται ελπίζουμε να τονίσουμε ότι δεν είναι αρκετό να τηρήσουμε τα μέτρα αυτοπροστασίας που προτείνει ο ΕΟΔΥ, αν τα αφεντικά μας δεν μας παρέχουν ασφαλές και κατάλληλο εργασιακό περιβάλλον. Ότι κι αν λένε, ακόμα μια φορά, για μια κρίση που πρέπει να την περάσουμε ‘’ενωμένοι’’, βλέπουμε ήδη από τις πρώτες μέρες της πανδημίας, το τι επικρατεί σε μία σειρά κλάδων, με την εκμετάλλευση να γίνεται πιο ξεδιάντροπη και πιο εντατική.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι σε περίπτωση που είμαστε θετικοί/ες στον ιό προφανώς δικαιούμαστε κανονική αναρρωτική άδεια, ενώ σε περίπτωση που έχουμε έρθει σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα και μπούμε σε προληπτική 7ήμερη ή 14ήμερη καραντίνα (όπως προβλέπουν οι οδηγίες του ΕΟΔΥ), είτε εργαζόμαστε με την μορφή της τηλεργασίας (όταν υπάρχει αυτή η δυνατότητα), είτε όταν πλέον θα έχουμε επιστρέψει στα καθήκοντά μας, ο εργοδότης μπορεί να μας απασχολήσει πέραν του ημερήσιου συμβατικού ωραρίου μας κατά μία ώρα επιπλέον ημερησίως, μέχρι τη συμπλήρωση των μισών ωρών από αυτές που απουσιάσαμε συνολικά από την εργασία μας. Άδεια επίσης δικαιούνται και οι γονείς στην περίπτωση που νοσήσει το παιδί τους.

• Απαιτούμε από τους εργοδότες μας:

– Την διασφάλιση και παροχή μέσων ατομικής προστασίας για τους εργαζόμενους/ες όπως μάσκες, γάντια (όταν κρίνονται απαραίτητα), πρόσβαση σε αντισηπτικά και σε όποιο μέσο ορίζουν τα πρωτόκολλα. Και την  διασφάλιση και παροχή μέσων ατομικής προστασίας για τους εργαζόμενους/ες που θα έρθουν σε επαφή με πιθανό ή επιβεβαιωμένο κρούσμα (σε περίπτωση που προβλέπεται μια τέτοια περίπτωση στο πρωτόκολλο).

-Την διασφάλιση και τήρηση των μέτρων πρόληψης (δυνατότητα τήρησης των προβλεπόμενων αποστάσεων μεταξύ του προσωπικού και των αποστάσεων μεταξύ του προσωπικού και των ωφελούμενων/εξυπηρετούμενων, συχνή απολύμανση και αερισμός του χώρου εργασίας ).

-Την σύνταξη και κοινοποίηση πρωτοκόλλου στους/στις εργαζόμενους/ες με σαφής οδηγίες για μια σειρά πιθανών περιπτώσεων (εμφάνιση συμπτωμάτων σε εργαζόμενο/η ή ωφελούμενο/η, εμφάνιση κρούσματος σε εργαζόμενο/η ή ωφελούμενο/η κλπ) με βάση τις οδηγίες του ΕΟΔΥ.

-Την διασφάλιση ειδικά διαμορφωμένου χώρου που θα φιλοξενήσει πιθανό ή επιβεβαιωμένο κρούσμα (σε περίπτωση που προβλέπεται μια τέτοια περίπτωση στο πρωτόκολλο).

-Την εφαρμογή της δυνατότητας της τηλεργασίας στις ειδικότητες που προβλέπεται και στο ποσοστό που προβλέπεται με βάση το σχετικό ΦΕΚ, χωρίς φυσικά αυτό να συνεπάγεται ελαστικοποίηση του ωραρίου ή/και εντατικοποίηση της εργασίας.

• Πρέπει επίσης να πιέσουμε τους εργοδότες μας ώστε:

-Να διασφαλιστούν καλύτερες συνθήκες υγιεινής για τους ωφελούμενους και όλους τους λήπτες υπηρεσιών ψυχοκοινωνικής υποστήριξης.

-Να μην επιτραπεί καμία απόλυση και καμία ευελιξία στα ωράρια ανάλογα με τις επιδιώξεις των αφεντικών, να μη δεχτούμε καμία μείωση ή άρνηση καταβολής του μισθού.

-Να λειτουργήσουν όλες οι δομές με προσωπικό ασφαλείας χωρίς καμία μείωση μισθού ή τροποποίηση της σύμβασης.

-Να μεριμνήσουν οι εργοδότες για την μεταφορά των εργαζομένων από και προς τις δομές χωρίς την χρήση ΜΜΜ.

-Να χορηγηθεί ειδική άδεια σε έγκυες και σε εργαζόμενους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, που έχουν κάποια αναπηρία ή χρόνια πάθηση. Παρόμοια άδεια ειδικού σκοπού πρέπει να δικαιούνται και οι εργαζόμενοι που έχουν στη φροντίδα τους άτομο με αναπηρία (νόμιμος κηδεμόνας ή σύζυγος).

-Να χορηγηθεί άδεια ειδικού σκοπού σε εργαζόμενους γονείς, των οποίων τα παιδιά είναι εγγεγραμμένα σε βρεφικούς, βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, φοιτούν σε σχολικές μονάδες υποχρεωτικής εκπαίδευσης και σε σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής, ανεξαρτήτως του ορίου ηλικίας τους ή είναι άτομα με αναπηρία και είναι ωφελούμενα σε δομές παροχής υπηρεσιών ανοικτής φροντίδας για άτομα με αναπηρία, ανεξαρτήτως της ηλικίας τους.

-Οι άδειες αυτές να μην έχουν καμία σχέση με τις άδειες που δικαιούται ο καθένας μας κατά τη διάρκεια του χρόνου.

• Αλλά πέρα από τα αιτήματα στους χώρους εργασίας μας, πρέπει επίσης να παλέψουμε και για:

–Αναστολή πληρωμών προς το Δημόσιο, τις τράπεζες, τις ΔΕΚΟ και για τους μισθωτούς, όχι μόνο για τους εργοδότες-επιχειρήσεις. Κανένας πλειστηριασμός ή κατάσχεση, καμία διακοπή ρεύματος ή νερού σε εργαζόμενους-άνεργους.

– Να κλείσουν ΑΜΕΣΑ όλα τα σημεία όπου μένουν εγκλωβισμένοι χιλιάδες άνθρωποι, πολλοί εκ των οποίων ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Να μεταφερθούν οι πρόσφυγες/μετανάστ(ρι)ες από τα κέντρα κράτησης και τα camps σε διαμερίσματα, να παρθούν τα απαραίτητα μέτρα για αποσυμφόρηση των φυλακών και των ψυχιατρείων.

–ΑΜΕΣΗ ικανοποίηση των αιτημάτων των εργαζομένων στον τομέα της Υγείας. ΑΜΕΣΗ ενίσχυση του ΕΣΥ-ΑΜΕΣΗ δημιουργία νέων ΜΕΘ και μόνιμες προσλήψεις προσωπικού -ΑΜΕΣΗ επίταξη των εγκαταστάσεων των ιδιωτικών κλινικών για τις ανάγκες της κοινωνικής βάσης. 

Επικοινωνούμε και οργανωνόμαστε στο σωματείο μας για τις δύσκολες μέρες που έρχονται. Η μη τήρηση των προβλεπόμενων μέτρων από τα αφεντικά πρέπει να καταγγέλεται.Κανένας μόνος/Καμία μόνη απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία.

                                          Σωματείο βάσης εργαζομένων στο χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας

Πριν λίγο καιρό ένας εργαζόμενος, γενικός γιατρός,  μετακινείται από το Κ.Υ. Ζαγκλιβερίου παρά τη θέλησή του στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ. Η εν λόγω μετακίνηση θεωρείται από τον ίδιο και τους/τις συναδέλφους του ξεκάθαρα εκδικητική διότι αποτέλεσε την μόνη μετακίνηση σε όλη την Βόρεια Ελλάδα, ενώ ήταν ήδη στοχοποιημένος λόγω των αγώνων που συμμετείχε όλα αυτά τα χρόνια στον χώρο δουλειάς του.

Σαν να μην έφτανε αυτό, βλέπουμε πως στην περιοχή του Ζαγκλιβερίου η έλλειψη υγειονομικού προσωπικού έχει ως συνέπεια την απουσία γιατρού σε τακτικά χρονικά διαστήματα από όλα τα χωριά της περιοχής. Στο Κ.Υ.  Ζαγκλιβερίου είναι άμεση η ανάγκη ενίσχυσης από γενικούς γιατρούς,
καθώς από τους 12 που δουλεύουν πλέον μόνο οι 7 (λόγω αδειών κτλ). Τα ασθενοφόρα έχουν ελάχιστες βάρδιες και οι εφημερίες λειτουργούν μόνο με έναν ειδικό.

Οι κάτοικοι της περιοχής και οι συνάδελφοι στις δομές υγείας που εργάζονται εδώ και αρκετούς μήνες έχουν ξεκινήσει έναν αγώνα για την προάσπιση της δημόσιας και δωρεάν υγείας, καθώς οι
ελλείψεις αυτές δίνουν άλλο ένα πάτημα για την περιθωριοποίηση της. Συγκεκριμένα έχουν δημιουργήσει συνελεύσεις αγώνα στα χωριά της Γερακαρούς και του Βασιλουδίου όπου και αποφασίστηκε να
συγκροτηθεί Επιτροπή Αγώνα για να επισκεφθεί τον Διοικητή της 4ης ΥΠΕ και τον Δήμαρχο Λαγκαδά (ενώ έχουν μαζέψει  1500 υπογραφές).

Το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στο χώρο της Ψυχικής υγείας και Κοινωνικής πρόνοιας στηρίζει τον αγώνα των κατοίκων και των υγειονομικών στην περιοχή του Ζαγκλιβερίου. Η υποβάθμιση που συντελείται και οι ελλείψεις που αναφέρουν οι συνάδελφοι δίνουν ώθηση στην περαιτέρω  υποβάθμιση των δημόσιων δομών υγείας. Τα κενά που δημιουργούνται τόσο στο ανθρώπινο δυναμικό, λόγω των μετακινήσεων, των απολύσεων και της μη ανανέωσης των συμβάσεων, όσο και στις υλικοτεχνικές υποδομές, έχουν αφήσει πρόσφορο έδαφος για την άνθηση της ιδιωτικοποίησης στον κλάδο. Αυτό το κενό των δημόσιων δομών αφήνει περιθώριο να αναπτυχθεί η επιχειρηματικότητα, οι ιδιωτικές κλινικές, τα ιδιωτικά κέντρα αποκατάστασης, τα λογοθεραπευτήρια κ.α, χώρους στους οποίους εργαζόμαστε και εμείς. Έτσι,
τα αφεντικά πλουτίζουν εκμεταλλευόμενα την ανάγκη για υγεία και περίθαλψη, αποκλείοντας όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού από το βασικό δικαίωμα για περίθαλψη, αφού δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για πρόσβαση σε αυτήν (ασφάλεια, ΑΜΚΑ, χαρτιά νόμιμης παραμονής στη χώρα, και φυσικά χρήματα!).

Είναι σημαντικό ως εργαζόμενοι να καταλάβουμε πως απέναντι στην εκμετάλλευση και την επισφάλεια δεν είμαστε μόνοι. Η μόνη επιλογή που έχουμε είναι να οργανωθούμε και να διεκδικήσουμε τα εργατικά μας
συμφέροντα. Στα σωματεία μας και στις συνδικαλιστικές μας δομές με οριζόντιες διαδικασίες και μαχητική διάθεση.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΤΟ Κ. ΥΓ. ΖΑΓΚΛΙΒΕΡΙΟΥ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ

Σωματείο Βάσης στο χώρο της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας

Καλούμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισες στη συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, 23/9 στις 18:00,  στα γραφεία του σωματείου στην οδό Μακρυγιάννη 7.

Στη συνέλευση θα συζητήθουν εργασιακά ζητήματα και προγραμματισμός δράσεων.

Στις 16/6/2020 εκδόθηκε Κοινή Υπουργική Απόφαση και στις 17/6/2020 η Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος με τις οποίες καθορίζονται οι όροι για την υλοποίηση του προγράμματος ESTIA II, τη συνέχεια του προγράμματος στέγασης κι ένταξης προσφύγων ESTIA.  Το πρόγραμμα ESTIA χρηματοδοτείται αποκλειστικά από ευρωπαϊκά κονδύλια και τα τελευταία 5 χρόνια έχει στεγάσει πάνω από 70000 πρόσφυγες, προσφέροντάς τους ταυτόχρονα μια σειρά άλλων παροχών και διευκολύνσεων προκειμένου να βοηθηθεί η ένταξή τους.

Οι 2 κυριότερες δυσμενείς αλλαγές αφορούν

1. Tη μείωση κατά περίπου 35% – 45% της συνολικής χρηματοδότησης
2. Tη ριζική μείωση προσωπικού και άρα προσφερόμενων υπηρεσιών & μειώσεις μισθών. Οι καινούργιες αναλογίες οδηγούν σε μείωση προσωπικού (άρα και απολύσεις) περίπου του 50% των εργαζόμενων στο πρόγραμμα ενώ λαμβάνοντας υπόψη τη μείωση της χρηματοδότησης πολύ δύσκολα θα μπορέσει να διατηρηθεί έστω και αυτό το 50% χωρίς οριζόντιες μειώσεις μισθών.

• Τη δραματική πτώση της ποιότητας στέγασης των ωφελούμενων καθώς μέχρι τώρα κατά μέσο όρο ζούσαν 6 άνθρωποι σε κάθε διαμέρισμα ενώ με το νέο πλαίσιο θα στοιβάζονται μέχρι 6 άνθρωποι σε κάθε διαθέσιμο δωμάτιο ενός σπιτιού. Διαπιστώνουμε έτσι πως επιχειρείται η μετατροπή του προγράμματος ESTIA από πρόγραμμα στέγασης αιτούντων άσυλο σε πρόγραμμα δημιουργίας αποθηκών ψυχών.

1. Την επέκταση των εξώσεων αφού με παλιότερη υπουργική απόφαση δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για παράταση της διαμονής, ούτε κάποια εναλλακτική πρόβλεψη για ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ανίατες ή δυσίατες ασθένειες, επιζήσαντες έμφυλης βίας, θύματα βασανιστηρίων, καθώς και ωφελούμενους η παραμονή των οποίων στο πρόγραμμα επιβάλλεται για επιτακτικούς λόγους ανθρωπιστικής φύσεως. Στο νέο πρόγραμμα οι φορείς υλοποίησης εκβιάζονται να προχωρούν σε εξώσεις ωφελούμενων χωρίς καν να υπάρχει θεσμικό πλαίσιο για αυτό.

Δεν είμαστε σε θέση να ξέρουμε αν αυτή η καταστροφική (για εργαζόμενους/ες και ωφελούμενους/ες) απόφαση οφείλεται στις ακροδεξιές εμμονές της κυβέρνησης, σε υλικά συμφέροντα ή σε συνδυασμό και των δύο. Ξέρουμε σίγουρα ότι ο επικοινωνιακός πόλεμος που διεξήχθη εναντίον των εργαζομένων σε ΜΚΟ το προηγούμενο διάστημα οδήγησε μεταξύ άλλων σε φυσικές επιθέσεις εναντίον συναδέλφων/ισσών που εργάζονται σε νησιά και τώρα οδηγεί σε χιλιάδες απολύσεις.

Είμαστε απόλυτα σίγουροι/ες ότι αν δεν κινητοποιηθούμε αυτή η πολλαπλή επίθεση ενάντια στα εργασιακά δικαιώματά μας θα συνεχιστεί. Έτσι κι αλλιώς δουλεύουμε σε έναν κλάδο όπου η επισφάλεια και οι δύσκολες συνθήκες εργασίας είναι στην καθημερινότητά μας. Το Σωματείο βάσης εργαζομένων στον χώρο της ψυχικής υγείας & κοινωνικής πρόνοιας θα παλέψει ενάντια στις απολύσεις στο ESTIA II και στην εξαθλίωση των ωφελούμενων. Ταυτόχρονα συνεχίζουμε να παλεύουμε για την κατοχύρωση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων μας (όπως τις συμβάσεις αορίστου χρόνου ενάντια στο αίσχος των επαναλαμβανόμενων συμβάσεων ορισμένου χρόνου) κι όλων των δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτά.

Για αυτόν τον λόγο, σαν πρώτη κίνηση ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης καλούμε τους/τις συναδέλφους/ ισσες που εργάζονται σε ΜΚΟ στην περιοχή της Θεσσαλονίκης σε:

1. Στάση εργασίας την Πέμπτη 30/7/2020 από τις 9:00 ως τις 12:00.
2. Παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης την Πέμπτη 30/7/2020 στις 10:00.

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον χώρο της ψυχικής υγείας & κοινωνικής πρόνοιας

                                                                                                                Τηλ. Επικοινωνίας: 6976044591

                                                                                               Email επικοινωνίας: psyxoswmateio@riseup.net

                                                                                                                             https://svepsykoi.espivblogs.net

Το Σωματείο Βάσης εργαζομένων στο χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας (ΣΒΕΨΥΚΟΙ) στηρίζει το κάλεσμα σωματείων από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη για μια εργατική διαδήλωση στις 23/06. Αυτή η διαδήλωση είναι κομμάτι της προσπάθειάς μας για κοινή, οριζόντια συντονισμένη και οργανωμένη από τα κάτω δράση σε συνέχεια της διακλαδικής απεργίας της 1ης Νοεμβρίου 2018, των εργατικών συγκεντρώσεων το Νοέμβριο του 2019 και τη διακλαδικής απεργίας του περασμένου Μάρτη η οποία αναβλήθηκε λόγω της πανδημίας.

Οι πάνω από δύο μήνες σε καραντίνα επέφεραν πολλές απότομες αλλαγές στην καθημερινή εργασιακή πραγματικότητα των περισσοτέρων από εμάς. Αλλαγές οι οποίες, είχαν πολύ λιγότερο να κάνουν με την προστασία τη δική μας και των εργασιακών μας δικαιωμάτων και πολύ περισσότερο με την προσαρμογή στις απαιτήσεις των προγραμμάτων στα οποία εργαζόμαστε – επί των πλείστων – και την διασφάλιση της κάλυψης των υποχρεώσεων των εργοδοτών μας απέναντι στους χρηματοδότες τους (είτε αυτό είναι το κράτος, είτε ευρωπαϊκοί θεσμοί και διεθνείς οργανισμοί).

Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες, σε συνθήκες πανδημίας, δεν είχαμε να ανησυχούμε μόνο για το διαλυμένο σύστημα υγείας ή για τις σοβαρές ελλείψεις σε μέτρα προσωπικής προστασίας στους χώρους εργασίας μας, αλλά και για τις νέες σχέσεις εργασίας που συνεπάγονταν τα «προσωρινά μέτρα» που – όπως ήταν φανερό – θα ερχόντουσαν για να μείνουν! Οι «ρυθμίσεις» που εν μέσω καραντίνας περνούσαν σωρηδόν και με τη διαδικασία του κατ’ επείγοντος (Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου) στην πραγματικότητα το μόνο που ρύθμιζαν ήταν την όλο και πιο άγρια εκμετάλλευση και υποτίμηση των εργαζομένων, απορυθμίζοντας παράλληλα τα εργατικά κεκτημένα και δικαιώματα. Εκτίναξη των απολύσεων και της ανεργίας, εντατικοποίηση και ελαστικοποίηση της εργασίας, μείωση ωραρίου και μισθών, καθυστερήσεις καταβολής μισθών, αναγκαστικές άδειες, και η τηλεργασία να καθιερώνεται ως μόνιμο γεγονός (καταργώντας τα όρια μεταξύ ελεύθερου και εργάσιμου χρόνου και παγιώνοντας τα σπαστά ωράρια,).

Στον κλάδο μας βλέπουμε ολοένα και συχνότερα συναδέλφους/ισσες να εργάζονται με μισθούς κατώτερους από τον βασικό, με το πρόσχημα της “εργασίας για απόκτηση προϋπηρεσίας”. Δεν είναι λίγα δε τα προγράμματα που απαιτούν την κάλυψη μέρους των θέσεων εργασίας ανα κλάδο από “εθελοντές” και “εθελόντριες” (βλ. χρηματοδοτήσεις AMIF). Την ίδια στιγμή, τα αφεντικά στις ΜΚΟ και στα κέντρα παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας, όπως και σε πολλά κέντρα λογοθεραπείας πληρώνουν τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες με 2,5 ή 3 ευρώ την ώρα, τη στιγμή που αυτά αμείβονται με 10πλασια ποσά από τους λήπτες των υπηρεσιών.

Οι συνθήκες εργασίας είναι τόσο αβέβαιες -καθώς συχνά δουλεύουμε με κυλιόμενες μηνιαίες συμβάσεις, με συμβάσεις έργου ή με μπλοκάκι- που δεν γνωρίζουμε καλά-καλά αν θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε την επόμενη μέρα. Προφανώς δεν λείπουν και οι υπερωρίες (συνήθως απλήρωτες), τα σπαστά ωράρια και οι επισφαλείς συνθήκες εργασίας. Με λίγα λόγια, οι τύχες μας, εξαρτώνται καθαρά και μόνο από τα κέφια των αφεντικών μας.

Όσες και όσοι ασχολούμαστε ενεργά με το ΣΒΕΨΥΚΟΙ, καλούμε τις εργαζόμενες στον χώρο της ψυχικής υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας να συμμετέχουν στη συγκέντρωση της 23ης Ιούνη με κεντρική αιχμή την αναγνώριση του πραγματικού καθεστώτος εργασίας, την κατάργηση των μαζικών απολύσεων και της εντατικοποίησης, την καθιέρωση συλλογικών συμβάσεων εργασίας και τις αυξήσεις στους μισθούς μας σύμφωνα με τις ανάγκες μας.

Καιρός λοιπόν να οργανώσουμε τα απαραίτητα βήματα για την ταξική οργάνωση και αντεπίθεση, τα απαραίτητα βήματα που θα σπάσουν το φόβο που νοιώθει ο καθένας μας μόνος του, τα απαραίτητα βήματα που θα κάνουμε όλοι και όλες μαζί.

– Αυξήσεις σε μισθούς και αμοιβές

– Συλλογικές συμβάσεις εργασίας σύμφωνα με τις ανάγκες μας

– Ενάντια στις απολύσεις

– Ενάντια στην ποινικοποίηση των εργατικών αγώνων

– Μείωση του χρόνου εργασίας

– Σταθερή εργασία – Όχι στην ελαστικοποίηση – Όχι στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου

ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ

ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΠΩΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΕΙ ΜΑΧΗΤΙΚΑ & ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ

  Σωματείο βάσης εργαζομένων    στον χώρο της ψυχικής υγείας & κοινωνικής πρόνοιας